Saturday, January 30, 2010

Leesvoer: twee artikelen en een boek over de "way to go"

We verzuipen in de goede en boeiende informatie. Informatie die ons stimuleert, amuseert of nieuwe horizonten wijst.
Ik wil twee prima artikelen en een boek met jullie delen:
  1. Lessons of emancipation: the example of free software movement - by Hervé Le Crosnier
Dit oorspronkelijk Franstalige artikel biedt een heldere analyse van wat software is en voor ons doet en van wat voor maatschappelijke samenhangen ze een uitdrukking is en welke nieuwe realiteiten het schept. This ubiquitous status of software is essential to understand some of the claims of freedom of the movement actors: it is not simply a tool (a product of the type « tool- machine » ) , but a world-system where the vast majority of human activities are slowly sliding into, every domain, from industrial production to culture, from communication to education. En analyseert waarom de Free Software beweging nou zo'n ontzettend belangrijke bijdrage is aan en tegelijk uitdrukking van de door software en internet gecreëerde gemeenschappelijke ruimte.
The maintenance of this space for freedom can obviously require the intervention of « the public power »: trial, respect of license contracts, but also funding of new free software or improving/adaptation of existing free software, … but at any time, it is the ability to extend and sustain the tools, methods, standards and reflections by the very community of developers of free software which shapes the area of this « freedom to cooperate ».
........
The free software movement highlights the concept of « common goods »: created by communities, protected by these communities (GPL license, permanent surveillance in order to avoid the software intrusions) and promoting the expansion of recipient communities. The governance of common property, especially when it applies worldwide and billions of users can benefit, is a central issue for the redefinition of emancipation. The free software movement stands as an example.
Hij noemt een lijstje bewegingen die in het voetspoor van de Free Software Beweging proberen het kennisdomein proberen los te breken uit de klauwen van de privatisering en de maatschappelijke winst van een dergelijke mogelijke bevrijding op de politieke agenda proberen te plaatsen. Een heel nieuw perspectief van een culturele revolutie opent zich. Een proces dat zich niet zo zeer uit in demonstraties of petities, maar het realiseren van nieuwe praktische projecten en samenwerkingsvormen. Wat we willen vragen we niet. We maken de ruimte om onze nieuwe cultuur te realiseren en scheppen zo voldongen feiten, die inspireren en iedereen nieuwe mogelijkheden bieden.
2.The commons as a common paradigm for social movements and beyond
In het vorige artikel kwam het begrip van gemeenschappelijke (werk)ruimte of handelingsruimte al naar voren. In dit artikel wordt het begrip commoning als werkwoord helemaal uitgediept in zijn emancipatoire perspectieven:
We can only promote the commons as a new narrative for the 21st century if they are identified as a common denominator by different social movements and schools of thought. In my point of view, enforcing the commons would be not only possible, but strategically intelligent. Here are 15 reasons why.
Hier wat fragmenten die hopelijk nieuwsgierig maken het gehele artikel te lezen:
"...when we focus on the commons, we focus on how to shift things from the market sphere to the commons sphere, we focus on how to shift authority and responsibility from state bureaucracies to the many possibilities to „govern the commons“ by their users, and we focus on many issues and ressources – as 75% percent of the worlds biomass – which are not yet commodified"
.....
The commons can unify disparate social change movements, even those that have profoundly different dynamics, because they permit us to focus on what all common pool resources and all commoners have in common and not what separates them. Water is finite, knowledge is not. Atmosphere is global, a park is not. Ideas grow, when we share them, land does not. But all are common pool resources! Therefore none of them can be exclusive property of only one person. All are linked to a community.
-----
The commons recasts the ownership debate beyond the (sometimes fruitless) framing of public versus private. The claim for public ownership remains important, but have nation states really served as conscientious trustees of the commons? No. Do they protect traditional knowledge, forests, water and biodiversity? Not everywhere. There is much more than „public“ and „private“.
.......
The commons perspective is not a digital way of thinking. Its mode is not binary, 0 – 1, either – or. Nor does it focus on bottom lines like a single number of „success“. Our search is for solutions beyond opposite poles and beyond numerical metrics of „success“. It’s not simply private versus public, neither right versus left, cooperation versus competition, „invisible hand“ of the market versus plan of the State, pro technology versus anti technology.
......
Talking about the commons means focussing on diversity...
Focussing the commons brings three big C into a new balance: Cooperation, Command and Competition. There is no cooperation without competition and vice-versa, but in a commons based society the recognition is gained by those who perform best in cooperation and not in competition. The slogan is: Out-cooperate instead of out-compete. ....
The commons does not separate the ecological from the social dimension as a Green New Deal focus does....
The benchmark for the integration of different political ideas within a commons paradigm is clear and threefold: (a) sustainable and respectful use of resources (social, natural, and cultural incl. digital), that means: no overuse and no under-use of common pool resources. (b) Equitable sharing of common pool resources as well as participation in all decision making processes about access, use and control of those resources and (c) the free development of creativity and individuality of people without sacrificing the collective interest....
The commons don’t have one, but many centres...
The commons strengthens the confidence in the creative potential of people and in the idea of inter-relationality, which means: “I need the others and the others need me.” They honour our freedom to contribute and share. This is a different kind of freedom than the market is based on. The more we contribute, more things we have access to....
The commons shed new light on many old political and legal regulatory processes. It makes a big difference whether I see the environment as a commons or as a commodity to trade with. It makes a difference whether water is understood as a commons, that means closely linked to the communities needs, or not.....
In the commons sector, there is a great diversity and quantity of actors. Over the past several years, international interest in the commons paradigm has quickened. Several organizations and commoners now have significant transnational constituencies (Creative Commons, Wikipedia, Free Software and Free Culture Movement, sharing platforms, the anti-mining organizations, the alliances working for a Bem-Viver approach, the worldwide movements for sustainable agriculture, the Water Commons, community gardening, citizen communication and information projects and many others). Actually, it is a spontaneous, explosive growth of diverse commons initiatives.....
The problems we are confronted with are not problems of resource-availability. They are problems that arise from the current mode of production. Fortunately, in some areas, we are witnessing a shift from the capitalist mode of production (based on property, command, value exchange via money, resources and labour exploitation, dependent on growth and striving for profit) into a commons mode of production (based on possession, contribution, sharing, self interest and initiative, where the GDP is a negligible indicator and the aim is a „good life“ < bem viver). Many “Common Based Peer Production” projects are developing successfully. This is especially true for the production of knowledge (Wikipedia, Free Software, Open Design). But there is a thrilling discussion going on about how principles of commons based peer production can be transferred to the production of what we eat, wear and move with, at least to a certain extent.........
The commons discourse is a discourse about cultural change. It is not a mere technological or institutional approach. Instead, it offers a new frame for political and personal thinking and acting.

Lees heel het artikel.

Tot slot wil ik de aandacht vestigen op een boek (299 blz.), een dissertatie die als gratis PDF download beschikbaar is:
GEEKS AND GLOBAL JUSTICE: ANOTHER (CYBER)WORLD IS POSSIBLE door Kate Milberry
In deze wetenschappelijke studie wordt het voorbeeld van werken zoals aan opensource geforkt naar een experiment in onderzoeksmethodologie (zie pg 66). We krijgen het een en ander te horen over het ontwikkelingsproces van de schrijfster die zich van activiste en journaliste o.a. Indymedia) ontwikkelt tot een onderzoekster die uitdrukking wil geven aan maar ook terug wil geven naar de historische maatschappelijke processen die ze onderzoekt.
Dit verlangen naar interactiviteit zien we ook terug in de recente BBC serie The Virtual Revolution. Ook veel dezelfde onderwerpen en gebeurtenissen worden besproken. maar wel dan vanuit het meer radicale activistische perspectief Een boeiende studie, maar wel erg filosofisch en sociologisch. Meer voor de denkers dan de doeners. Het vraagt de nodige inzet je deze tekst eigen te maken. We krijgen een beeld van een generatie internet activisten zoals actief rond 1999 -2004. Het is meer een blik terug als het opengooien van de toekomst wat ik zo indrukwekkend vind in het tweede artikel.

Friday, January 29, 2010

Is Google al de nieuwe Microsoft?

In de titanen strijd tussen Microsoft en Google gaat de sympathie al gauw naar Google, juist ook vanwege de gratis diensten die ze levert. Dat betekent niet dat we onze ogen moeten sluiten voor het grote gevaar dat Google vormt, door de enorme machtsconcentratie die binnen dit ene bedrijf plaatsvindt.

In the Inquirer een artikel dat niet heel veel nieuws bevat als je mijn blog regelmatig volgt maar wel een interessante vraag hardop stelt, een vraag die ik mij ook wel vaker gesteld heb: hoe komt het dat Google die zulk een monopolistische macht heeft opgebouwd, toch uit handen weet te blijven van de anti-monopolie waakhonden?

"Not content with handling around 90 per cent of UK search requests and about 70 per cent in the US, Google also dominates online advertising with a massive 75-80 per cent market share.

Considering this market share in search and advertising, how and why Google is able to avoid more severe antitrust scrutiny, considering IBM's and Microsoft's run-ins with anti-monopoly commissions around the world, is unknown."

Het artikel zet verder de wezenlijke punten die ons zorgen moeten baren kernachtig op een rijtje.

Nog een citaat:

By delivering open source languages and software, Google is seen to embrace the movement to openness and shared development - the antithesis of Microsoft's closed-source ideology - making it appear more attractive and more open, subsequently attracting developers and development for its key technology stack. However, though it's seen as less evil, it's inherently self-serving.

The search and advertising behemoth is also not satisfied with producing and owning some of the web's best applications, including Google Apps, Google Mail, Google Analytics and Google Maps - it also wants to host everyone else's. (dit is een verwijzing naar http://code.google.com/hosting/ en heet Google App Engine: -Pablo)

Google wants to be at the forefront of Cloud computing and is pioneering its own efforts in the shape of the Google App Engine - Google's application development and hosting platform synonymous with all things Cloud based.

By owning the framework in which future applications are delivered, Google can ultimately ensure its languages, APIs, and services are utilised by the development community, further tying the network to Google's array of products.

.......

By controlling the complete user experience, development community, and underlying architecture, Google will also control a vast catalogue of personal data on your interests, search history and Internet presence - not to mention your underlying documents, images and other information in its data centres. The amount of personal user and usage information it is and will be able to store will be mind-numbing, and this alone has produced many discussions.

Hier wordt verwezen naar een artikel in de New Statesman Is Google Evil?

-------

Google wants to own everything, and it's on track to doing just that. How that will square with its own corporate mantra (Do no evil _-Pablo) is anyone's guess.


Het hele artikel:

http://www.theinquirer.net/inquirer/opinion/1588520/google-microsoft


Thursday, January 28, 2010

iPad erg slecht, iBad voor vrijheid computergebruiker



tekst afbeelding : "Uw computer is onze computer, geen vrije software, geen applicaties installeren via het web, muziek of boeken niet delen, we kunnen van een afstand je applicaties of media blokkeren"


* Met het iPad tablet forceert Apple's Steve Jobs een ongekende uitbreiding van het DRM (Digital Restrictions Management) op een nieuwe klasse van universele computers *

Steun de petitie aan Steve Jobs op:
http://www.defectivebydesign.org/ipad

San Francisco, California, USA - woensdag de 27 januari 2010 - Terwijl Steve Jobs en Apple hun nieuwe tablet-pc aankondigden, vroegen activisten die vechten voor inperking van Digital Restrictions Management (DRM) te weten de groep Defective by Design om de aandacht van de media voor de toenemende beperkingen die Apple oplegt in deze voor algemeen gebruik bedoelde computers. De groep richtte "Apple beperkingsgebieden" in naar het voorbeeld van het Yerba Buena Center for the Arts in San Francisco, om journalisten te wijzen op de rechten die zij moeten opgeven alvorens het Applegebied binnen te gaan.


DRM wordt door Apple gebruikt om de vrijheid van gebruikers op verschillende manieren in te perken, met inbegrip van het blokkeren van de installatie van software met uitzondering van die welke afkomstig is van de officiële Application Store, en de regulering van elk gebruik van films gedownload van iTunes. Apple beweert voorts dat het omzeilen van deze beperkingen een strafbaar feit vormt zelfs als het doeleinden betreft die zijn toegestaan volgens het auteursrecht.

Een van de organisatoren van het protest, Free Software Foundation (FSF) activiteiten manager John Sullivan zei: "Onze Defective by Design campagne heeft in het verleden al succesvol de pijlen gericht op Apple 's DRM-beleid. We organiseerden acties en protesten gericht op iTunes-muziek DRM buiten voor Apple winkels, en onder deze druk liet Steve Jobs DRM vallen op muziek. We zijn hier vandaag om dezelfde boodschap te sturen over de andere beperkingen die Apple oplegt op software, ebooks en films. Als Jobs en Apple zich echt willen inzetten voor creativiteit, vrijheid en individualiteit, kunnen ze dat laten blijken door de opheffing van de inperkingen die creativiteit en vrijheid illegaal maken. "

De groep vraagt burgers om een petitie te ondertekenen gericht tot Steve Jobs om DRM op Apple apparaten te verwijderen. De petitie is te vinden op:
http://www.defectivebydesign.org/ipad

"Aandacht moet worden besteed aan de informatica-infrastructuur waar onze samenleving steeds meer afhankelijk van wordt. Het afgelopen jaar hebben we gezien hoe mensenrechtenactivisten en strijders voor de democratie hebben moeten meemaken hoe de technologie die zij gebruiken ingezet wordt tegen hen zelf door de bedrijven die hen de producten en diensten leveren waar ze afhankelijk van zijn en waar ze op moeten kunnen vertrouwen.
Je eigen computer moet onder je eigen controle kunnen staan. Door het opleggen van dergelijke beperkingen aan de gebruikers, is Steve Jobs met als doel het verhogen van zijn winst aan het bouwen aan een erfenis die een gevaar vormt voor onze vrijheid , "aldus FSF-directeur Peter Brown.

Andere critici van DRM hebben beweerd dat Apple zelf niet verantwoordelijk is, en het de uitgevers zijn die aandringen op de beperkingen. Echter, op de iPhone en haar nieuwe tablet, heeft Apple uitgevers geen kans geboden af te zien van de beperkingen. Zelfs gratis software en gratis cultuur (auteurs die hun boeken gratis willen delen) is niet mogelijk.

"Dit is een enorme stap achteruit in de geschiedenis van de computer", aldus FSF Holmes Wilson, "Als op de eerste personal computers toestemming was vereist van de fabrikant voor elk nieuw programma of een nieuwe functie, zou de geschiedenis van computing heel treurig zijn en net zo totalitair als de maatschappij in Apple's beroemde Super Bowl advertentie. "

bron: FSF nieuwsbrief

Toevoeging 29-01-2010:
Ook Asus gaat volgens Tweakers.net een dergelijk tablet op de markt brengen en ook zij gaan voor hetzelfde concept: het verbinden van hardware aan een gesloten content/software pakket. We zien hier de contouren van een nieuwe geldfabriek, die van het nieuwe tablet computeren gemaakt gaat worden. Hopelijk dat er ook hardware verkopers zijn die zich op een vrije software tablet gaan richten.
Update: Een open source alternatief dient zich aan; MSI maakt een tablet met ongeveer dezelfde specificaties draaiend op Android.

toevoeging 03-02-2010:

Could this be Google Tablet? Photos offer possible glimpse at new iPad rival





Verbazingwekkend hoe weinig commentatoren zich druk maken over het gesloten karakter en het DRM versterkende aspect van dit nieuwe product.
Hier zien we de kuddegeest weer terug: iedereen moet het nieuwste gadget wat z'n buurman ook heeft. Ik ontmoette laatst een jongen van 17 die geen cent te makken heeft, zijn ziektekosten-bijdrage niet betaalt maar zijn zorgtoeslag voor een ander doel gebruikt en wel voor een bijna 60 euro kostend 8 gb iPhone abonnement dat ie maandelijks ophoest omdat ie ook cool wil zijn. Heel triest.

p.s Jammer toch dat de Crunchpad, een vergelijkbaar product als de iPad zo'n roemloze dood is gestorven.

Thursday, January 21, 2010

Waarom is vrije software belangrijk voor de maatschappij?

In Why Free Software matters for Society
probeert Hugo te formuleren wat het belang is van de 4 vrijheden voor de maatschappij. Hij is bang dat de vrijheden vooral programmeurs en hackers aanspreken en wil de doorsnee gebruiker sensitiveren voor het belang van deze vrijheden. Hij gebruikt met name het beeld van de democratische rechten. Je hoeft je zelf niet als politicus te profileren om toch te kunnen genieten van het recht als burger voor wat jij als essentieel ziet op te komen. Daar zit natuurlijk wel wat in, maar gaat toch wel erg voorbij aan de erosie waaraan de democratie steeds meer te lijden heeft.

Hier volgt mijn reactie op zijn bijdrage:

I don’t find the democracy metaphor very convincing. If we’re trying to educate people on the political effects of open software we shouldn’t sell them illusions on a political system that is corrupt to the core. I mean the way politics are bought and sold in Washington by the lobby groups (see for instance http://lessig.blip.tv/).
I think the metaphor of the Commons is much more illuminating. The Commons was the communal space in the old villages (you will still find it in some Greek villages) that was kept and used not by a single owner but by the community as a whole. The Native Americans lost everything because they couldn’t grasp the notion of private property of commodities they only thought could belong to the tribe as a whole. Access and use and contribution to a common public sphere is the center of the concept of a Commons. In a world of open connections and open collaboration between people all over the world the privatization concept of Capitalism is becoming a wall, a fence that is limiting to further cultural and intellectual development.
Copyrights and patents are limiting to possibilities to use the collective wealth of humankind more and more (think only of the lives that could be saved if the patents on medicines would be more limited in time), See also: http://en.wikipedia.org/wiki/Commons and http://www.onthecommons.org/



Zie ook De Hydra is terug een boeiend artikel uit de Groene Hieronder een citaat daaruit:
"
WAT GOD AAN IEDEREEN gegeven heeft, wordt door de brutaalsten ingepikt, liet toneelschrijver Herman Heijermans een oude, verarmde Drentse boer verzuchten in zijn aan het begin van de twintigste eeuw op de planken gebrachte Ora et Labora. Het was een kritiek op de gestage privatisering van collectieve gronden die op gang was gekomen onder Napoleon en later Willem I. Inderdaad: ook in Nederland heeft een enclosure of the commons plaatsgehad. Daarvan getuigt het in tal van straatnamen en andere locaties terug te vinden middeleeuwse woord ‘meent’, een door boeren gemeenschappelijk beheerd stuk grond.
Het Romeinse recht onderscheidde verschillende eigendomsvormen, waaronder res publica (staatseigendom), res privata (privé-eigendom) en res communes (eigendom van niemand, de commons). De geschiedenis leert dat als de laatste niet tegen de eerste twee wordt verdedigd zij onherroepelijk het onderspit delft. ‘Dingen in het gemeen bezeten, worden van elkeen vergeten’, luidt niet voor niets een oud gezegde.
De eerste, klassieke aanval op de commons was onderdeel van het door Marx beschreven proces van ‘oorspronkelijke’ of ‘primitieve accumulatie’, dat de weg vrij maakte voor het ontstaan van het industriële kapitalisme. In de moderne maatschappij is de strijd om de commons terug van weggeweest. Het neoliberalisme poogt de winstmarges op te vijzelen en nieuwe markten aan te boren door een praktijk die omschreven kan worden als ‘accumulatie door onteigening’. De term is van David Harvey. Het onteigenen van gemeenschappelijk bezit is volgens de bekende geograaf niet iets eenmaligs, behorend tot het verleden, maar een praktijk van alledag. Dus wordt gemeengoed als de lucht, bossen, het klimaat of drinkwater meer dan ooit bedreigd door verstatelijking of privatisering. De openbare ruimte staat onder druk van zowel overheidsregelgeving als commercialisering. En het gaat verder."

Thursday, January 14, 2010

Google steekt helaas toch niet zijn nek uit tegen China

Update van het benedenstaande: bron: tweakers.net

Inmiddels lijkt Google terug te krabbelen. Reuters bericht dat de zoekgigant ontkent dat het concrete plannen heeft om de Chinese markt te verlaten, ondanks aanhoudende geruchten dat het al zou hebben besloten om te vertrekken. Het bedrijf zou de komende weken willen onderhandelen met de communistische machthebbers over een mogelijke oplossing. Ook zijn nog vrijwel alle zoekfilters actief op Google.cn. De Chinese regering liet eerder weten dat buitenlandse internetbedrijven welkom zijn, mits ze zich aan de wet houden.

Google zal niet langer zijn zoekresultaten censureren In China. Dit na een hack aanval op een aantal gmailaccounts van Chinese mensenrechten-activisten.

Dat is mooi, maar ook schrijnend dat deze stap pas gezet wordt nadat Google zelf slachtoffer is geworden van praktijken, die ze jaren heeft helpen verdoezelen.

Eindelijk lijkt Google eens voor principes te kiezen in plaats van puur economisch belang. Dit is het gevolg van professionele hack-aanvallen op de gmail accounts van Chinese mensenrechten-activisten. Men vermoedt dat de Chinese geheime dienst hier achter zit.
Dit soort initiatieven zijn tekenend voor de agressieve buitenlandse politiek die door het dictatoriale China wordt gevoerd. Citaat:

"Google.cn

Google overweegt zijn website google.cn en zijn kantoren in China te sluiten. Het bedrijf wil de komende weken overleg voeren met de Chinese autoriteiten. Google had voor de bekendmaking contact met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton zei in een verklaring dat de Chinese regering de aanvallen moet uitleggen.

Applaus

Chinese dissidenten legden woensdagochtend rode rozen en witte lelies voor het hoofdkwartier van het internetbedrijf. Ze prezen Google en riepen leuzen tegen de regering. 'Google werkt onder zeer strikte en vijandelijke omstandigheden in China. Dat wisten we al, maar nu is het algemeen bekend geworden', zei de 30-jarige it-er Zhao Gang tegen persbureau Reuters.

Chinezen zijn niet verrast door de inbraak in de gmailaccounts. 'De verrassing is niet het hacken, dat is standaard in China. De verrassing is dat een groot bedrijf als Google de stilte daarover doorbreekt. Tot nu zijn ze stil gebleven.' zegt Liu Ning, een schrijver en blogger uit Bejing.

Uit artikel Volkskrant van vandaag

Interessante follow_up waaruit blijkt dat systeem-elementen gecreëerd voor regeringscontrole ook misbruikt worden voor andere binnendringers:
http://www.freedom-to-tinker.com/blog/tblee/google-attacks-highlight-importance-surveillance-transparency

Kijk en huiver


Leuk om te weten wat Google van je weet:
https://www.google.com/dashboard/?hl=nl&pli=1