Chrome Os: twee stappen terug

Cloud Computing with Chromium and Jolicloud: Two Steps Back

Gewoon lezen..
Wat citaten als appetizers:
"Yet, as a user, I feel that both Chrome and Jolicloud have too much of the centralization that I moved to open source to escape. In fact, both seem a step backwards in usability, evoking uncomfortable reminders of the awkwardness of the bulletin boards of the early 1990s."
.....

"So far, Chrome includes controls to turn Wifi and Ethernet connections on and off, but no other system settings or customization options, to say nothing of desktop utilities of the sort found in GNOME's applets or KDE's widgets. No doubt some of these features will find their way into Chrome before the final release, but, for now, these lacks add to the impression that using Chrome means giving up much of the control that I'm accustomed to having over my computer interface. While Chrome is easy enough to use, it seems to insist on users doing things its way.

This impression is heightened by the omnipresence of Google applications. You can, of course, bookmark Thinkfree, Zoho and use them instead of Google Docs, or Flickr instead of PicasaWeb, but, currently, at least, Chrome steers you towards using Google's applications.

In fact, it was only while using Chrome that I appreciated how integrated an approach to computing it represents. If it succeeds, Chrome will dominate all aspects of users' computing in a way that no other company except Microsoft has ever done. Admittedly, while Google has a mixed reputation in open source, it still has a better reputation than Microsoft, but I suspect that this control of user experience will produce twinges of uneasiness in open source circles. Even if Chrome is released as free software, the control of computing by a single corporation, no matter how enlightened, just doesn't sit well."

Precies, de onkritische houding tegenover Google heb ik nooit kunnen vatten; net alsof ik iets gemist heb. Laten we hopen dat er wat schellen van de ogen vallen.

Is het succes voor Google's Android een gevaar voor open/free software?

Ik heb er wel vaker gesproken, over mijn zorg dat Google's marktstrategie en gebruik van open source eerder een bedreiging dan een verrijking voor de free software beweging vormt. Hier een analyse van wat de ontwikkeling van het Android platform voor de vrije software dreigt te gaan betekenen (van Glyn Moody in the Linux Journal van 21 december jl.):

"...Ten slotte, en net zo'n kritische factor voor het toekomstige succes van het (Android)platform, is het -en waard om te vermelden- dat het niet alleen de gebruikers in toenemende mate enthousiast zijn over de Android-telefoons: ontwikkelaars beginnen in grote getale ook code voor het platform te schrijven. Cijfers uit Androlib.com laten een gezonde opwaartse trend zien voor het aantal apps voor de Android markt. Hoe goed die applicaties zijn (vele zijn matig), en of de huidige cijfer van 20.000 is volledig accuraat is (Google zegt dat dat niet zo is) daar gaat het nu even niet om: wat belangrijk is dat het aantal is verdubbeld in slechts enkele maanden, wat een groeiende interesse in het platform aangeeft.

En dat is waar de problemen beginnen. Voor zover ik kan zien, zijn de meeste van deze applicaties wat betreft broncode gesloten - het is niet iets waar veel aandacht aan geschonken wordt, maar, symptomatisch, vereist de Google Android Developer Challenge niet dat bijdragen open source moeten zijn. Hetgeen suggereert dat we de opkomst van iets zien dat moet iedereen zorg moet baren in de vrije software-wereld: we zien een populair systeem gebouwd bovenop Linux, maar dat op closed-source apps draait.

Het lijkt nu al steeds waarschijnlijker te worden dat de wereld van smartphones zal worden gedomineerd door twee platforms: de iPhone en Android. Indien, zoals sommigen geloven, Google komt met eigen merk mobiele telefoon, zal dit een nog grotere impuls te geven aan de opkomst van het Android-platform. Maar omdat de overgrote meerderheid van haar applicaties closed source zijn, zal deze ontwikkeling niet helpen echte gebruikersvrijheid te verspreiden, of veel te bieden hebben als een alternatief voor Apple's strak gestuurde aanpak."

Ik zou er aan toe willen voegen dat het een manier dreigt te worden waarop weer een hoop ontwikkelaars in het straatje van de proprietaire software worden binnengeloodst. Waarschijnlijk met dromen van een gelukslot te treffen met je applicatie, om na een paar jaren te kunnen constateren net zoals het met de MS software is gegaan, dat je de bezitter van het OS platform hebt gespekt en veel gebruikers wat kleingeld afhandig hebt gemaakt. Dit zielige graaien is nog niet het ergste, maar het ideaal van vrije software, van controle over, inzicht in , sturing van (ontwikkeling van) code en de groeiende samenwerking tussen ontwikkelaars en gebruikers dreigt weer voor een stel jaren down the drain te gaan, het putje in.

bron artikel: http://www.linuxjournal.com/content/success-googles-android-threat-free-software

Van ideaal naar werkelijkheid: mogelijkheden en grenzen benoemd

In Free Software or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Computer
benoemt David Sterry 4 redenen waarom Free Software zo essentieel verschilt van proprietair en welke enorme potentie er in zit om de computergebruiker werkelijk heer en meester te maken over zijn digitale leven. Het is een helder verhaal. Op het eerste punt het ik echter wel een aanvulling toe maken
Er is namelijk nog een flinke kloof tussen ideaal en werkelijkheid. Dat zal ik in het commentaar proberen te benoemen. Eerst een fragment van het artikel:

Proprietary software veroorzaakt stress.

Heb je ooit iemand gekend die erg goed in iets was, maar nooit wilde onthullen hoe ie het deed? "Een goochelaar onthult nooit hun geheim", en je zou dan ook niet een goochelaar huren om je facturen te betalen of als boekhouder voor je te werken. Voor deze taken zou je juist precies willen weten hoe het werk wordt gedaan. Je kunt vragen aan je boekhouder dat hij zijn werk goed documenteert zodat je inzicht krijgt in wat ie gedaan heeft zonder dat je het zelf hoeft te doen. Bij de meeste niet-vrije software heb je geen toegang hebt tot de broncode en kan je niet weten hoe het werk (zelfs facturering!) wordt gedaan. Transparantie in het beheren van uw foto's en surfen op het web zijn niet minder belangrijk.

Psychologen hebben verhoogde mate van stress bij mensen gemeten die weinig controle hebben over een situatie. Net als mensen die vanaf de achterbank meerijden, hebben gebruikers van prioritaire software weinig controle wanneer een probleem optreedt. Wanneer een missie-kritisch systeem uitvalt of een niet oplosbaar software probleem wordt geactiveerd, wordt de stress versterkt doordat we niet weten hoe een programma werkt. Gebruikers van vrije software daarentegen zitten op de plaats van de virtuele bestuurder. Zij kunnen testen, de code in- en herzien om een ramp te voorkomen of op te lossen.

Commentaar

Dit klopt in theorie, Er is in dit opzicht ontzettend veel bereikt. Tegelijk is er een groot gebrek aan mensen die de kennis, die er is goed kunnen en willen ordenen en presenteren; het kaf van het koren scheiden en aangeven welke oplossingen verouderd zijn en welke actueel. Als je zelf niet functioneert op het niveau van een ervaren programmeur, maar op dat van een betrokken en geïnteresseerde gebruiker, heb je een hele goede neus en veel tijd nodig om zinnige van niet bruikbare informatie te scheiden. Het wemelt in de documentatie en de gebruikerswereld van de losse eindjes, software-bugs die niet worden opgelost en in principe prachtige software die ineens aan zijn lot wordt overgelaten. Dat vind ik allemaal ook niet zo'n punt. Wel vind ik het belangrijk reëel te zijn in wat je nieuwe gebruikers voorspiegelt in wat je ze kunt bieden. En dit is natuurlijk belangrijk in wat je als prioriteit en als knelpunten formuleert bij ons streven ter verbreding van de overstap naar free software.
Ik vind persoonlijk de aandacht die er uit gaat naar weer een halfjaarlijkse release van die of die distro erg veel hijgerige aandacht en energie vragen, die niet gericht wordt op het opruimen en aanpakken van de losse eindjes en de echte knelpunten. Dan bedoel ik echte basisvoorzieningen, zoals geluid, beeld, (wireless) netwerk), voice- en video-chat, printers en scanners die niet aan het werk te krijgen zijn. Het voordeel van stabiele, uit-ontwikkelde platformen en programma's moet veel meer centraal staan voor de new adapters, de nieuwkomers in GNU/Linux. En zoveel mogelijk duidelijkheid over de hardware issues en onwillige fabrikanten. En offensiever naar de kwaadwillenden; bijvoorbeeld als Canon een duidelijk "banned by Linux" etiket had gehad had ik nooit een paar jaar geleden hun printer gekocht.

Als code toegeëigend wordt

In de geest van het artikel, waarvan ik hier maar een klein stukje uitpakte, wil ik nog een anekdote kwijt over Leeslab een erg zinvol en belangrijk software-project opgezet door de Universiteit van Leuven voor kinderen met een visuele beperking. De programmeur van dat project geschreven in Visual basic met een ingebouwd duur copy-beschermingsprogramma geleverd door een daarin gespecialiseerd bedrijf had de sleutel van de code en gebruikte dit in een arbeidsconflict met zijn werkgever. Resultaat is dat een prachtig stuk software dat zeer belangrijk is en was voor een bepaalde groep kinderen van de markt gehaald moest worden en niet meer beschikbaar is. Vele arbeidsjaren van een hele projectgroep zijn hierbij verloren gegaan. Een dramatisch voorbeeld van hoe gebruikers de dupe zijn van een doorgedraaide software-ontwikkelaar.