Chrome Os: twee stappen terug

Cloud Computing with Chromium and Jolicloud: Two Steps Back

Gewoon lezen..
Wat citaten als appetizers:
"Yet, as a user, I feel that both Chrome and Jolicloud have too much of the centralization that I moved to open source to escape. In fact, both seem a step backwards in usability, evoking uncomfortable reminders of the awkwardness of the bulletin boards of the early 1990s."
.....

"So far, Chrome includes controls to turn Wifi and Ethernet connections on and off, but no other system settings or customization options, to say nothing of desktop utilities of the sort found in GNOME's applets or KDE's widgets. No doubt some of these features will find their way into Chrome before the final release, but, for now, these lacks add to the impression that using Chrome means giving up much of the control that I'm accustomed to having over my computer interface. While Chrome is easy enough to use, it seems to insist on users doing things its way.

This impression is heightened by the omnipresence of Google applications. You can, of course, bookmark Thinkfree, Zoho and use them instead of Google Docs, or Flickr instead of PicasaWeb, but, currently, at least, Chrome steers you towards using Google's applications.

In fact, it was only while using Chrome that I appreciated how integrated an approach to computing it represents. If it succeeds, Chrome will dominate all aspects of users' computing in a way that no other company except Microsoft has ever done. Admittedly, while Google has a mixed reputation in open source, it still has a better reputation than Microsoft, but I suspect that this control of user experience will produce twinges of uneasiness in open source circles. Even if Chrome is released as free software, the control of computing by a single corporation, no matter how enlightened, just doesn't sit well."

Precies, de onkritische houding tegenover Google heb ik nooit kunnen vatten; net alsof ik iets gemist heb. Laten we hopen dat er wat schellen van de ogen vallen.

Is het succes voor Google's Android een gevaar voor open/free software?

Ik heb er wel vaker gesproken, over mijn zorg dat Google's marktstrategie en gebruik van open source eerder een bedreiging dan een verrijking voor de free software beweging vormt. Hier een analyse van wat de ontwikkeling van het Android platform voor de vrije software dreigt te gaan betekenen (van Glyn Moody in the Linux Journal van 21 december jl.):

"...Ten slotte, en net zo'n kritische factor voor het toekomstige succes van het (Android)platform, is het -en waard om te vermelden- dat het niet alleen de gebruikers in toenemende mate enthousiast zijn over de Android-telefoons: ontwikkelaars beginnen in grote getale ook code voor het platform te schrijven. Cijfers uit Androlib.com laten een gezonde opwaartse trend zien voor het aantal apps voor de Android markt. Hoe goed die applicaties zijn (vele zijn matig), en of de huidige cijfer van 20.000 is volledig accuraat is (Google zegt dat dat niet zo is) daar gaat het nu even niet om: wat belangrijk is dat het aantal is verdubbeld in slechts enkele maanden, wat een groeiende interesse in het platform aangeeft.

En dat is waar de problemen beginnen. Voor zover ik kan zien, zijn de meeste van deze applicaties wat betreft broncode gesloten - het is niet iets waar veel aandacht aan geschonken wordt, maar, symptomatisch, vereist de Google Android Developer Challenge niet dat bijdragen open source moeten zijn. Hetgeen suggereert dat we de opkomst van iets zien dat moet iedereen zorg moet baren in de vrije software-wereld: we zien een populair systeem gebouwd bovenop Linux, maar dat op closed-source apps draait.

Het lijkt nu al steeds waarschijnlijker te worden dat de wereld van smartphones zal worden gedomineerd door twee platforms: de iPhone en Android. Indien, zoals sommigen geloven, Google komt met eigen merk mobiele telefoon, zal dit een nog grotere impuls te geven aan de opkomst van het Android-platform. Maar omdat de overgrote meerderheid van haar applicaties closed source zijn, zal deze ontwikkeling niet helpen echte gebruikersvrijheid te verspreiden, of veel te bieden hebben als een alternatief voor Apple's strak gestuurde aanpak."

Ik zou er aan toe willen voegen dat het een manier dreigt te worden waarop weer een hoop ontwikkelaars in het straatje van de proprietaire software worden binnengeloodst. Waarschijnlijk met dromen van een gelukslot te treffen met je applicatie, om na een paar jaren te kunnen constateren net zoals het met de MS software is gegaan, dat je de bezitter van het OS platform hebt gespekt en veel gebruikers wat kleingeld afhandig hebt gemaakt. Dit zielige graaien is nog niet het ergste, maar het ideaal van vrije software, van controle over, inzicht in , sturing van (ontwikkeling van) code en de groeiende samenwerking tussen ontwikkelaars en gebruikers dreigt weer voor een stel jaren down the drain te gaan, het putje in.

bron artikel: http://www.linuxjournal.com/content/success-googles-android-threat-free-software

Van ideaal naar werkelijkheid: mogelijkheden en grenzen benoemd

In Free Software or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Computer
benoemt David Sterry 4 redenen waarom Free Software zo essentieel verschilt van proprietair en welke enorme potentie er in zit om de computergebruiker werkelijk heer en meester te maken over zijn digitale leven. Het is een helder verhaal. Op het eerste punt het ik echter wel een aanvulling toe maken
Er is namelijk nog een flinke kloof tussen ideaal en werkelijkheid. Dat zal ik in het commentaar proberen te benoemen. Eerst een fragment van het artikel:

Proprietary software veroorzaakt stress.

Heb je ooit iemand gekend die erg goed in iets was, maar nooit wilde onthullen hoe ie het deed? "Een goochelaar onthult nooit hun geheim", en je zou dan ook niet een goochelaar huren om je facturen te betalen of als boekhouder voor je te werken. Voor deze taken zou je juist precies willen weten hoe het werk wordt gedaan. Je kunt vragen aan je boekhouder dat hij zijn werk goed documenteert zodat je inzicht krijgt in wat ie gedaan heeft zonder dat je het zelf hoeft te doen. Bij de meeste niet-vrije software heb je geen toegang hebt tot de broncode en kan je niet weten hoe het werk (zelfs facturering!) wordt gedaan. Transparantie in het beheren van uw foto's en surfen op het web zijn niet minder belangrijk.

Psychologen hebben verhoogde mate van stress bij mensen gemeten die weinig controle hebben over een situatie. Net als mensen die vanaf de achterbank meerijden, hebben gebruikers van prioritaire software weinig controle wanneer een probleem optreedt. Wanneer een missie-kritisch systeem uitvalt of een niet oplosbaar software probleem wordt geactiveerd, wordt de stress versterkt doordat we niet weten hoe een programma werkt. Gebruikers van vrije software daarentegen zitten op de plaats van de virtuele bestuurder. Zij kunnen testen, de code in- en herzien om een ramp te voorkomen of op te lossen.

Commentaar

Dit klopt in theorie, Er is in dit opzicht ontzettend veel bereikt. Tegelijk is er een groot gebrek aan mensen die de kennis, die er is goed kunnen en willen ordenen en presenteren; het kaf van het koren scheiden en aangeven welke oplossingen verouderd zijn en welke actueel. Als je zelf niet functioneert op het niveau van een ervaren programmeur, maar op dat van een betrokken en geïnteresseerde gebruiker, heb je een hele goede neus en veel tijd nodig om zinnige van niet bruikbare informatie te scheiden. Het wemelt in de documentatie en de gebruikerswereld van de losse eindjes, software-bugs die niet worden opgelost en in principe prachtige software die ineens aan zijn lot wordt overgelaten. Dat vind ik allemaal ook niet zo'n punt. Wel vind ik het belangrijk reëel te zijn in wat je nieuwe gebruikers voorspiegelt in wat je ze kunt bieden. En dit is natuurlijk belangrijk in wat je als prioriteit en als knelpunten formuleert bij ons streven ter verbreding van de overstap naar free software.
Ik vind persoonlijk de aandacht die er uit gaat naar weer een halfjaarlijkse release van die of die distro erg veel hijgerige aandacht en energie vragen, die niet gericht wordt op het opruimen en aanpakken van de losse eindjes en de echte knelpunten. Dan bedoel ik echte basisvoorzieningen, zoals geluid, beeld, (wireless) netwerk), voice- en video-chat, printers en scanners die niet aan het werk te krijgen zijn. Het voordeel van stabiele, uit-ontwikkelde platformen en programma's moet veel meer centraal staan voor de new adapters, de nieuwkomers in GNU/Linux. En zoveel mogelijk duidelijkheid over de hardware issues en onwillige fabrikanten. En offensiever naar de kwaadwillenden; bijvoorbeeld als Canon een duidelijk "banned by Linux" etiket had gehad had ik nooit een paar jaar geleden hun printer gekocht.

Als code toegeëigend wordt

In de geest van het artikel, waarvan ik hier maar een klein stukje uitpakte, wil ik nog een anekdote kwijt over Leeslab een erg zinvol en belangrijk software-project opgezet door de Universiteit van Leuven voor kinderen met een visuele beperking. De programmeur van dat project geschreven in Visual basic met een ingebouwd duur copy-beschermingsprogramma geleverd door een daarin gespecialiseerd bedrijf had de sleutel van de code en gebruikte dit in een arbeidsconflict met zijn werkgever. Resultaat is dat een prachtig stuk software dat zeer belangrijk is en was voor een bepaalde groep kinderen van de markt gehaald moest worden en niet meer beschikbaar is. Vele arbeidsjaren van een hele projectgroep zijn hierbij verloren gegaan. Een dramatisch voorbeeld van hoe gebruikers de dupe zijn van een doorgedraaide software-ontwikkelaar.

Hoe wanhopig kun je worden? Windows 7 launchparty

Altijd gedacht dat er in de VS geen slechte acteurs waren. Ik heb nog nooit zo'n pijnlijke vertoning gezien. Speelt MS de underdog hier? Of hebben we de OS oorlog echt gewonnen (tenminste van Microsoft)? Het is werkelijk zielig hoe ze het idee van de Ubuntu launchparties proberen te imiteren en hoe totaal inhoudsloos het wordt omdat ze totaal geen betrokkenheid hebben bij waar ze het over hebben. Bizar!! "This is your party." Stel je voor, dat Microsoft dit zomaar aan ons toevertrouwt!" Inderdaad. Grass-root level betrokkenheid blijkt heel moeilijk te imiteren:"It's all about us, the computer user. " Puke..Het moet wel een Linux-mol zijn die hier verantwoordelijk voor is..
En mis deze mash-up niet ;-))Of deze parodie.

Als je Engels niet zo goed is en je mist wat voor onzin ze precies uitkramen

Op wat voor apparaat komt de Google ChromeOS?

Uit de laatste regel van het vorige blogbijdrage blijkt dat Canonical werkt met Google aan apparaten met ChromeOs erop. Dat lijkt erop de wijzen dat Google niet afwacht of hardware vendors de draad oppikken, maar zelf met een goed doordachte hardware oplossing voor zijn CromeOS op de markt wil komen.
Toen ik in die richting begon te denken, kwam ineens het Polaroid concept in mijn gedachten. De Polaroid-camera was een makkelijke en spotgoedkope camera. De firma verdiende zijn geld met de dure filmpakketten. De dienst die je kocht met een Polaroid was het onmiddellijk ontwikkelen en afdrukken. Je kon gelijk zien hoe de foto geworden was. Met de komst van de digitale fotografie was dat echter niet meer uniek. Einde Polaroid. Kodak werd rond 1900 groot met de Brownie, een goedkope kamera met een rolletje erin die je na het maken van foto's opstuurde en terugkreeg met een nieuw rolletje erin en de afgedrukte foto's. Voor het eerst werd het voor de massa betaalbaar foto's te maken.

Voor de massale adaptatie van een nieuw product is nodig een unieke, nieuwe dienst (of een samenhangend geheel van diensten) aan te bieden, die gebruikt maakt van de nieuwste cutting edge techniek, een zeer groot gebruiksgemak biedt en verhoudingsgewijs goedkoop is. De meest recente doorbraak van een dergelijk product is de IPhone. De gebruikersinterface werkt prachtig met het nog nieuwe multitiouch; het bevat met de vele applicaties een zeer boeiend scala aan nieuwe diensten, maakt daarbij optimaal gebruik van de mogelijkheden die de integratie van internet én bellen én gps biedt. Op vakantie in New York, lokaliseren waar je bent, de nabije restaurantjes en bezienswaardigheden opzoeken en gelijk een tafeltje of kaartje reserveren. Heel veel gebruikers nemen hun ketening aan Apple voor lief met zoveel gebruiksgemak.

Terug naar Google. Welke dienst wil Google ons verkopen?? Het bijzondere is dat Google ons als eindgebruiker nooit laat betalen. Dat heeft Google heel populair gemaakt. Als we een goedlopende blog hebben worden we als we er aan reclame mee doen betaald voor het generen van een reclameplek. En Google betaalt ons in natura voor het ontvangen van reclame, wanneer we een van haar vele webdiensten gebruiken. Google is dus in essentie geen zoekmachine maar een reclame-distributiebedrijf. Google koopt geen reclamezendtijd zoals de reclamefirma's op de tv. Het creëert reclametijd. De bedoeling van Google is de tijd dat we ons blootstellen aan hun reclame zoveel mogelijk te vergroten.

Wat wij aan Google in feite verkopen is reclame-ontvangsttijd. Of we nou googelen, Gmail gebruiken of Google Docs, in ruil voor de dienst ontvangen we reclame. De zeer eenvoudige wijze om reclame te blokkeren in Firefox via AdBlock Plus dwong Google met een eigen browser te komen. Die moest sneller en stabieler zijn dan andere browsers. In GoogleChrome is reclame blokkeren al een stuk lastiger. Bovendien is het de opmaat voor een ChromeOS.

Waarom wil Google eigenlijk een eigen besturingssysteem? Uitbreiding van de reclametijd. Reclame in de browser, daar zijn we aan gewend. Op het bureaublad werd het niet en nooit geaccepteerd. Reclame op het bureaublad, dat zijn Trojans. Daarom moet de webbrowser het besturingssysteem worden. De container voor alle op reclame gebaseerde diensten die Google op internet aanbiedt. Hoe meer het besturingssysteem zich via de browser presenteert, des te meer reclametijd is er voor Google.

Het apparaat dat Google op de markt gaat brengen, moet je dus dwingen al die Google-diensten te gaan gebruiken. Net zoals je voor de Polaroid geen andere niet-Polaroid filmrolletjes kon kopen. Het mooiste voor Google zou een apparaat zijn dat eigenlijk een wireless thin client is, die geheel afhankelijk draait op de Google webservices. Dat wil zeggen dat het apparaat eigenlijk alleen bruikbaar is in samenhang met die diensten. Net zoals Apple haar gebruikers aan de door Apple-shop verkochte applicaties ketent. Maar dit gaat natuurlijk veel verder.

Welke hardware is in dit verband voor Google interessant?
Ik gok er op dat het nieuwe apparaat gebruik zal maken van de ARM architectuur (relatief weinig, maar zeer effectieve goedkope rekenkracht).
Laten we nu kijken naar de diensten waar Google flink in geïnvesteerd heeft:
Google Earth/Maps vraagt eigenlijk om een gps functionaliteit. Maar is toch niet waarschijnlijk: wordt te duur en ik denk dat het apparaat vooral voor thuis is bedoeld. Of misschien komt er een luxere, kleinere versie met gps voor als je op stap gaat.
Youtube/Picasa vereist een redelijk goed niet te klein scherm. Google Books vraagt om een ereader achtige vormgeving en functionaliteit. Google concurreert met Android al op de heftige markt van de IPhone. De markt van de netbooks is al verdeeld. Het moet ook gewoon een nieuw apparaat zijn. Ik denk dat het in de richting zal gaan van een Crunchpad-achtig tablet pc in de pricerange van $200 tot $300. Misschien dus ook een kleinere luxere versie op A5 (met gps) maar eerder toch een grotere op A4. Want met een werkbaar touch typevenster (Google Docs).

Toevoeging over de 12 inch Cruncpad op ma mid 14:50: Zie ook dit webfilmpje op 39 minuten en deze webpagina. De ontwerper van Crunchpad, Michael Arrington heeft het over Crunchpad in vergelijking tot de Apple tablet als over een veel goedkopere en eenvoudiger, lichtere web-only device!! "It only has a browser." En hij kondigt aan: "that there should be some big news about the device coming shortly."

Het nieuwe Google apparaat moet wel iets unieks zijn. De drempel even het internet op te gaan moet zo gering mogelijk zijn. Een cunchpad-achtig apparaat met snelle boottijd maakt het internet, de webbrowser direct en op elke plek in huis toegankelijk. Het betekent de doorbraak van de pc everywhere met een ereader functionaliteit plus het comfort van een prettig leesbare venster-grootte. Ik ben benieuwd hoe dicht ik erbij zit.

toevoeging 26 nov, bevestiging ARM hypothese:
Waiting for ARM

Most likely, the operating system is waiting for ARM-based hardware to come out, Jim McGregor, chief technology strategist with In-Stat, told LinuxInsider.

"Google is putting in place two of those pieces -- "the software base and the ecosystem infrastructure, with their app store and stuff like that -- but they need the right hardware devices out there too," emphasized McGregor.
zie verder het genoemde artikel.

Snelheid en eenvoud als verkoopargumenten ChromeOs

Het is altijd weer frappant om te zien hoe handig en geraffineerd the Big Ones hun producten weten te verkopen (bekijk de prachtige tv-serie Mad Men voor meer inzicht in hoe het reclamewezen werkt). In dit filmpje wordt duidelijk wat de belangrijkste selling points van Chrome Os zullen worden en waar al de andere gnu/linux distro's mee zullen moeten gaan concurreren: snelheid en eenvoud.

De zwakke kanten van dit systeem moeten er door ons ingehamerd worden:
1. zonder internet geen computer en nog erger zonder Google geen computer; dus afhankelijkheid wanneer we een programma kunnen draaien
2. totale afhankelijkheid in data-opslag en -beschikbaarheid, plus alle kwetsbaarheden die daar bij horen zoals verlies van zelfbeschikking over onze opgeslagen data bijvoorbeeld door format/programma afhankelijkheid, steeds groeiend hoe langer we van deze diensten gebruik zullen maken. Zullen we ooit nog in de toekomst van diensten kunnen switchen zonder een gevoelig data-verlies te leiden? We weten het niet.
3. onzekerheid over of bedreiging van onze privacy-rechten. In het algemeen geformuleerd afhankelijkheid van en gebrek aan controle over hoe we een programma kunnen draaien.
4. verlies van de andere belangrijke vrijheden van Free Software: inzicht in de code, de mogelijkheid de code te veranderen en aan te passen aan de eigen behoeften en te delen maar nog belangrijker het verlies van de community effort en controle, het vrije ecosysteem dat zorgt voor vernieuwing en aanpassing aan de creatieve wensen die er steeds weer in de gemeenschap opborrelen. De ontwikkelingsrichting van de software wordt bepaald door Google 's bedrijfsbelangen in plaats van de behoeften van de community.

[In een commentaar wordt opgemerkt dat het ChromeOs toch open source is. De webservices die de centrale applicaties vormen in het besturingssysteem zijn echter niet open source. Wat is voor de doorsneegebruiker, die streeft naar controle en zelfbeschikking over zijn computergebruik de zin van dit OS -dat zonder webservices niet meer is dan een kaal raamwerk- als hij niet beschikt over eigen servers?]

In plaats van te kiezen voor de vrijheid en veelzijdigheid van die gemeenschap leveren we ons over aan een blijvende afhankelijkheid (ook door hun al genoemde bezit van onze data over de jaren heen) van de nieuwe Big Brother Google, die al een veel te grote greep heeft op ons zoekgedrag en daarmee op onze mogelijkheden tot kennisverwerving via internet.
Dat ChromeOS linux code gebruikt maakt het niet tot een vrije OS.
Lees ook nog eens de uitleg van Benjamin Mako Hill waarom software as a service zo'n aantasting vormt van onze computervrijheid.
De vrije computergebruiker zou Chrome OS naar mijn idee alleen al onze deze redenen fundamenteel kunnen afwijzen en boycotten.

Dat Canonical, de moederfirma met Google samenwerkt aan ChromeOS of liever gezegd op de payroll staat van Google, maakt het er voor mij niet beter op. Integendeel:

In the interest of transparency, we should declare that Canonical is contributing engineering to Google under contract. In our discussions, Sundar Pichai and Linus Upson made it clear that they want , wherever feasible, to build on existing components and tools from the open source community without unnecessary re-invention. This clear focus should benefit a wide variety of existing projects and we welcome it.

Uit de slotopmerking in de blogbijdrage komt nog een derde element in de verkoopstrategie van Google voor zijn ChromeOs naar voren: (zeer?) goedkope hardware

In addition to delivering Ubuntu experiences with both existing and new OEM partners, we will be working with Google on Chrome OS based devices.

Patenten verworden tot een vorm van landje pik voor de grote bedrijven

Kletskous kwam in haar uitstekende blog met een boeiende bijdrage over de consequenties van software patenten.
Vergeet niet de petitie te tekenen tegen softwarepatenten!

De reden dat ik nog een keer terug kom op dit onderwerp is een toevoeging van Katerina in een commentaar, met een verwijzing naar een boeiend artikel waar een concreet voorbeeld wordt gegeven van de schokkend onrechtvaardige uitwerking van software-patenten.
De analyse waarmee dit artikel besluit wil ik nog even hier naar voren halen, omdat het zo verschrikkelijk helder is. Het maakt duidelijk dat het niet in de eerste plaats gaat om een financiële kwestie. Het bedreigende is niet dat het gaat om een vorm van oneerlijke concurrentie zoals we gewend zijn in deze tijd van monopolies maar om een manier waarop verziekte, ongereguleerde economische processen echte innovatie verstikken, zoals elke parasiet het leven van zijn gastheer bedreigt:

One thing that I find extremely frustrating about many legal scholars' and economists' approach to patents is that they make two false assumptions. The first assumption is that transaction costs are acceptable, or can be made so with some modest reforms. The second assumption is that patent litigation is reasonably "precise"; i.e., if you don't infringe on something then you'll be able to build useful technology and bring it to market relatively unhindered. As my friend's story shows, both of these assumptions are laughably false. I mean, just black-is-white, up-is-down, slavery-is-freedom, we-have-always-been-at-war-with-Eastasia false.

The end result is that our patent system encourages "land grab" behavior which could practically serve as the dictionary definition of rent-seeking. The closest analogy is to a conquistador planting a flag on a random outcropping of rock at the tip of some peninsula, and then saying "I claim all this land for Spain", and then the entire Western hemisphere allegedly becomes the property of the Spanish crown. This is a theory of property that's light-years away from any Lockean notion of mixing your labor with the land or any Smithian notion of promoting economic efficiency. And yet it's the state of the law for software patents. Your business plan can literally be to build a half-assed implementation of some straightforward idea (or, in the case of Intellectual Ventures, don't build it at all), file a patent, and subsequently sue the pants off anybody who comes anywhere near the turf you've claimed. And if they do come near your turf, regardless of how much of their own sweat and blood they put into their independent invention, the legal system's going go off under them like a land mine.

FSF vraagt de 500 grootste NGO's over te stappen

De Free Software Foundation (FSF) heeft de volgende fase van haar "Windows 7 Sins" campagne op http://windows7sins.org ingeluid. De strijd tegen Microsoft en propriëtaire software wordt aangekaart in een schrijven aan 500 leiders van de meest invloedrijke niet-gouvernementele organisaties (NGO's ) in de wereld, en hen daarin te vragen om de over te schakelen naar vrijheid respecterende vrije software. Mét de vraag de bewustmaking van de ethische betekenis van computer gebruikersvrijheid te helpen bevorderen.

De brief waarschuwt deze "Windows 7 decision makers" over het "gebrek aan privacy, vrijheid en veiligheid" waaronder zij zullen lijden als zij overstappen op Windows 7. Het stelt de keus aan de orde waarvoor ze staan. De brief benoemt de belangrijke voordelen van vrije software door zeven voorname gebieden aan te geven waar de propriëtaire software zoals Windows de samenleving schade berokkent: invasie van privacy, vergiftiging van het onderwijs (alleen MS computerkennis wordt aangeleerd), het ketenen (lock in) van gebruikers gebruikers, het misbruik maken en ondergraven van de standaarden, als hefboom voor monopolistisch gedrag, handhaving van Digital Restrictions Management (DRM), en tenslotte de bedreiging van de veiligheid voor de gebruiker.

FSF-directeur Peter Brown zei: "De afhankelijkheid van organisaties die werkzaam zijn voor sociale verandering, van propriety software uitsluitend in bezit van en beheerst door Microsoft voert onze maatschappij in een tijdperk van digitale beperkingen, we worden hierdoor bedreigd en beperkt van onze vrijheden. Free software van de andere kant gaat juist over deze vrijheid, niet over de prijs, en het is ontworpen om u de mogelijkheid te geven om het (de code) te bestuderen en de software verbeteren al naargelang uw eigen behoeften. Vandaag, vragen we de leiders in de non-profit sector over te schakelen naar de Free Software. Lees meer..

Kortom wat de FSF zegt is dat de keuzes die de organisaties maken als computergebruikers niet los staan van de zaken waar zij voor strijden en daar integendeel nauw mee verweven zijn.

Hoe gewend we al geraakt zijn aan het beperken van onze digitale vrijheden maakt de auto-analogie duidelijk.

Hoe het beschermen van patenten tot grote maatschappelijke schade leidt

Het is niet toevallig dat er op dit moment grote belangstelling is voor de negatieve neveneffecten voor patenten en de overdadige bescherming van geestelijk eigendom. In RIP a Remix, een film die uitvoerig ingaat op de keerzijden van het beschermen van auteursrecht en geestelijk eigendom, wordt uitgelegd, dat de aanscherping van auteursrecht en patentering gezien moet worden als onderdeel van een internationale economische ontwikkeling. Waarin de VS zichzelf ziet als het brein die de mooie dingen bedenkt, die vervolgens in China worden geproduceerd en vervolgens over de gehele wereld vermarkt en gedistribueerd worden. Hoe meer waarde er uit het bedenken of research kan worden geput des te succesvoller zou deze internationale strategie tot zekerstelling van de Amerikaanse economische suprematie kunnen werken.

Mathijs Bouman schrijft een interessant artikel in de Groene van deze week
(overigens een zeer aanbevelenswaardig tijdschrift) over de patenttrollen die misbruik maken van de crisis door patenten van failliete firma's over te kopen en daarmee proberen bestaande bedrijven te chanteren.
Maar dat is slechts een actuele vorm van patentmisbruik: Met name in de Verenigde Staten, waar zo ongeveer ieder vaag idee patenteerbaar is, is de patentenoorlog uitgegroeid tot een effectieve bedrijfstactiek. In plaats van dat er wordt geconcurreerd om de gunst van de klant, vindt de strijd om marktaandeel plaats in de rechtszaal. Europese multinationals doen daar vrolijk aan mee.
Vorige week klaagde Nokia concurrent Apple aan, omdat de iPhone van Apple tien patenten van Nokia zou schenden. Het Israëlische softwarebedrijf Red Bend sleepte in dezelfde week Google voor de rechter omdat er in Google’s webbrowser Chrome gepatenteerde technologie zou worden gebruikt.
Hij concludeert :
In de meeste gevallen gaat het bij dit soort juridische gevechten niet om een oprechte strijd om de opbrengst van de eigen innovatie. Het patent is geen verdedigingsmiddel meer, maar een agressief aanvalswapen waarmee de tegenstander de weg naar de klant kan worden versperd. Daar was het natuurlijk nooit voor bedoeld. De bedoeling en de legitimiteit van het octrooirecht is om de noeste uitvinder de kans te geven om zijn investeringen terug te verdienen. Zonder bescherming tegen luie imitators heeft het voor hem geen zin zich jarenlang op te sluiten in het schuurtje. Zonder patenten is innovatie niet mogelijk. Dat was althans de theorie. De praktijk is vooral die van chanterende trollen en rijke multinationals die uitdagers het leven zuur maken.
En tot slot:
Onderzoekers van het Amerikaanse Phoenix Center rekenden onlangs uit wat het mislukte en misbruikte octrooirecht de economie kost. De rekening bedraagt ruim 25 miljard dollar per jaar aan juridische kosten en verdrongen zinvol onderzoek. Weggegooid geld dat we juist in crisistijd goed zouden kunnen gebruiken. Zodra de banken zijn gesaneerd en beleidsmakers hun handen vrij hebben, moet het octrooisysteem op de schop.

Het is belangrijk dat de free software licenties tot model wordt gekozen als alternatief op het patentsysteem en dat de diverse manieren waarop kennis zodanig tot marktgoed is verworden dat vrije verdere kennis-ontwikkeling ernstig belemmerd word, worden geanalyseerd en gewijzigd. De maatschappelijke schade van de sinds de negentiger jaren steeds verdergaander privatisering van het wetenschappelijke bedrijf is naar mijn idee enorm. De invloed van het bedrijfsleven op de universiteiten is zo groot als nooit tevoren en op vele terreinen zijn er geluiden dat aangaande de onafhankelijkheid van het wetenschappelijk onderzoek steeds meer vragen rijzen. Juist in de medische wereld neemt dat vaak dramatische vormen aan: manipulatie van onderzoek naar effectiviteit van medicijnen; het oprukken van twijfelachtige diagnoses en verdringing van menselijke zorg door de financiële belangen achter het massale voorschrijven van psychofarmaca. Laat dat nou net een van de weinige terreinen zijn waar de patenten wel een positieve rol spelen volgens Bouman.

Zie ook: http://www.kletskous.com/2009/11/11/microsoft-zegt-sudo-bake-me-a-patent-de-gebruiker-betaalt-wel dat een paar goede linken biedt om je verder in dit onderwerp te verdiepen.
Wat betreft softwarepatenten is dit dé site : http://en.swpat.org/wiki/Main_Page

Keith Curtis After the Software Wars

Keith Curtis werkte tien jaar voor Microsoft en omarmde daarna gefrustreerd Open Source en Linux en schreef er een interessant boek over wat volgens hem de perspectieven zijn van vrije software. En hoe ze naar zijn idee sterker zou kunnen worden. Zijn invalshoek is vooral vanuit de programmeurs kant en gaat dan ook onder andere over de technische ontwikkeling van de programmeertalen die gebruikt worden.

The key to faster technological progress is the more widespread use of free software. Free versus proprietary (or non-free) software is similar to the divide between science and alchemy. Before science, there was alchemy, where people guarded their ideas because they wanted to corner the market on the means to convert lead into gold."

Je kunt het hier downloaden
Een uitgeschreven interview met de maker hier.

Een gesproken interview hier .

Hij ziet een probleem in het feit dat er te weinig betaalde programmeurs aan de ontwikkeling van vrije software werken. Een fragment, waar in hij het belang van de kwantitatieve toename van het aantal gebruikers benoemt:

Metcalfe's law says that the value of a network is proportional to the square of the number of nodes. It has many implications. One of the most important is that Linux is not well supported by hardware and software vendors because there aren't as many Linux users. (Put another way, the square of the number of Windows users dwarfs the square of the number of Linux users.) This is a very difficult barrier.

Zijn visie op Windows 7 hier.
Een citaat:

"Some say that Microsoft is just a marketing company, but the fact that customers were unhappy with Vista proves that it is an engineering company, and when it does a bad job, people notice. If it were just about marketing, they wouldn't have any bad feedback, just as Procter & Gamble never gets any bad reviews of their toothpaste. Similarly, if they were only a marketing company, they wouldn't have made a Windows 7 House Party ad that is so easy to parody. (Warning, rated PG-13.) In fact, to slur Microsoft in this way is to misunderstand them. To pick one random fact, when I joined Microsoft in 1993, they had the same number of developers working on Word as Sun has working on all of OpenOffice today — 20.

Software is hard, and Microsoft has many thousands of smart and experienced developers. Its problem is this: Microsoft is greatly hampered by backward compatibility and old code. Having seen lots of codebases inside and outside Microsoft, I conclude that one of the best things the Macintosh and Linux have going for them is that Microsoft has so much baggage that it could be an airline.

Free Services: hoe cloud computing vrij zou kunnen worden

Aaron Seigo schrijft een boeiend stuk waarin hij probeert te formuleren waaraan vrije cloud computing zou moeten voldoen om de bereikte standaards in Free Software te behouden:

Het idee van de integratie van online diensten (services), met name het soort dat slecht (naar mijn bescheiden mening) wordt aangeduid als "cloud computing", ontmoet nogal wat weerstand van sommige mensen. De redenen hiervoor zijn inderdaad van groot belang voor hen, die zich zorgen maken over een verlies in vrijheid. We zijn al die jaren bezig geweest met het opbouwen van de vrijheid in onze software en via deze online diensten komt er sluipend een eind aan deze verworvenheden, zeggen ze.

Ik ben eigenlijk eens met hen op dat punt: de meeste online-diensten bieden vandaag geen vrijheid, maar ondermijnen onze vrijheid . Dit was eveneens het geval voor de overgrote meerderheid van de software die in de jaren '80 en '90 en zelfs veel van wat vandaag de dag geproduceerd wordt. Sommigen die hebben gezien dat de weg afgesloten raakte voor bepaalde business-modellen opgebouwd rond commerciële software hebben geprobeerd om dit te ontwijken door in plaats daarvan online-diensten te creëren. Weer anderen hebben het grote potentieel van online-diensten gezien en in hun opwinding en haast niet gelet de implicaties voor de rechten en vrijheden van degenen die ervan gebruik maken en die misschien zelfs van hun dienst een bepaalde afhankelijkheid opbouwen.

Ik denk echter dat er voor dit probleem een oplossing is: vrijheid van dienstverrichting, Freedom Services. Net als met vrije software en haar inherente verplichtingen tot vrijheid in het gebruik, wijziging en herverdeling hebben we aan een reeks van verplichtingen voor online-diensten te voldoen. Dan moeten we die diensten proberen te creëren en mensen er gebruik van laten maken.

De laatste paar jaren heb ik vaak mijn hersens gepijnigd over de vraag wat deze verplichtingen, commitments zouden moeten zijn. Aangezien we steeds meer te maken krijgen met online diensten in onze gratis software producten wordt dit een steeds meer prangende vraag. Hier zijn mijn gedachten op dit moment over waaraan een dienst moet voldoen om te kunnen worden beschouwd als "Free as in Freedom":

0# Specificatie: Een volledige specificatie van de volledige API van de dienst moet vrij beschikbaar zijn voor allen ter referentie. De specificatie moet ook onbezwaard zijn, zodat iemand anders die kan toepassen en desgewenst zonder beperkingen kan uitbreiden of te wijzigen.


1# Uitvoering: Een referentie-implementatie van de volledige specificatie moet beschikbaar worden gesteld onder een vrije software licentie zodat anderen kunnen bestuderen, gebruiken en vrij zijn om het uit te breiden.


2# Privacy: Een toezegging moet worden gedaan aan alle gebruikers van de dienst dat privacy gerelateerde kwesties, zoals het gebruik of het delen van informatie van de gebruiker, openlijk en duidelijk gedocumenteerd zijn en dat een eventuele inbreuk op de persoonlijke levenssfeer door het optreden van de dienstverlener door de gebruiker van de dienst kan worden waargenomen en zijn toestemming moet krijgen. Dit omvat alle maatregelen genomen door de dienst buiten de werkingssfeer van de specificatie.


3# Data Integriteit: Een toezegging moet worden gedaan aan alle gebruikers van de dienst dat de gegevens die ze creëren de hunne zijn en blijven. Dit betekent dat de gebruiker de mogelijkheid moet worden geboden om gemakkelijk hun gegevens op hun verzoek in een handig formaat te kunnen exporteren naar een locatie naar keuze van de gebruiker (bijvoorbeeld op een lokaal bestand of zelfs bij een andere dienst), alsmede de mogelijkheid om op hun verzoek enige of alle informatie te verwijderen welke door de gebruiker van de online service zijn gegenereerd . Mocht de dienst stilgelegd worden om welke reden dan ook , moet de gebruiker een redelijke kans krijgen om zijn gegevens op te halen.

Is dit alles wel mogelijk? identi.ca komt in de buurt, al is er geen gegevens exporteerfunctie. opendesktop.org komt ook in de buurt , al ontbreekt er een freesoftware-implementatie van de specificatie. Dus moeten we leemten opvullen en vele diensten oprichten die verder gaan dan de hierboven genoemde.

Een register van de diensten die voldoen aan enkele of alle van de bovengenoemde commitments kan zeer nuttig zijn voor diegenen van ons die deze zorg delen. Het is van groot belang anderen voor te lichten over de aard van deze kwesties. Het klinkt als een taak voor de FSF of FSFE :)

Een commentaar stelt de volgende wijziging voor van punt 0 en 1; het lijken mij waardevolle aanvullingen:

0. Recht om ten allen tijde te starten en te stoppen met het gebruik van de dienst; bij de beëindiging van de dienst moeten alle gegevens worden gewist (tenminste dit moet een optie zijn). Met alle bedoel ik ook als een of andere juridische entiteit de leverancier verplicht om informatie te verstrekken. Alles wat ze dan nog mogen hebben is de log van apache over wanneer de gebruikers in en uitgelogd zijn.

1. Recht op uitbreiding van de dienstverlening naar een eigen server, en het recht om alle data vanaf daar te hosten. Dit kan worden bereikt door ofwel de broncode van de geboden service beschikbaar te stellen, klaar om te installeren of doordat een tak van dienst kan worden geïnstalleerd op de server van de gebruiker.

De Kunst van gemeenschap en andere levenslessen gratis te downloaden

Zeer Amerikaans dit boek: alles kan als je het maar hard genoeg wilt en probeert; niettemin kan dit boek je geest wel scherpen over wat er nodig is om de krachten van een groep mensen voor het goede doel te mobliseren en in te zetten.
"When I started work on The Art of Community I was really keen that it should be a body of work that all communities have access to. My passion behind the book was to provide a solid guide to building, energizing and enabling pro-active, productive and enjoyable communities. I wanted to write a book that covered the major areas of community leadership, distilling a set of best practices and experiences, and illustrated by countless stories, anecdotes and tales."
Uigegeven bij O'Reilly en toch gratis te downloaden. Dat zie ik Jan Stedehouder nog niet zo gauw doen... (oh, geméén!!).
downloadlink
meer info: http://www.jonobacon.org/

Net zo Amerikaans, even aardig, grappig als naief, maar ook de beetje neppige gurutaal van personal coaches is de volgende lofzang op Linux, waar desondanks toch wel wat inzit:

Het is geen geheim dat degenen van ons die geleerd hebben om Linux en in feite alle dingen die zijn gerelateerd aan FOSS te waarderen enige wijsheid hebben opgedaan, welke ook kan worden toegepast op ons dagelijks leven. ...

De beste dingen in het leven zijn gratis

Om gelukkig te zijn, is het nergens voor nodig alsmaar je portemonnee te trekken. En niet alle dure dingen zijn beter dan de goedkope. Vroeger dacht ik dat de enige manier om kwalitatief hoogwaardige software te krijgen is meer uit te geven. Maar sinds ik ontdekte Linux, en Firefox, OpenOffice, Apache, enzovoort, enzovoort ... Ik realiseerde me dat ik me bergist had.


De vreugde van het delen

Er is een gezegde, dat gaat ongeveer zo: "Wijsheid alleen is het echte doel van ware ambitie, wijsheid is de bron van de deugd en roem; verkregen door arbeid, in dienst voor de mensheid, en vervolgens, wanneer je het zo goed mogelijk weet te delen, 't best genoten." Met onbaatzuchtige toewijding, hebben Linux en de hele FOSS-gemeenschap zoveel aan de vooruitgang van de technologie bijgedragen. Net zoals duizenden FOSS-ontwikkelaars uit de hele wereld hun kennis niet delen omdat hun belangrijkste prioriteit is om miljoenen (of zelfs miljarden) dollars te verdienen, maar omdat ze iets willen maken dat nuttig kan zijn voor anderen zonder er iets voor terug te verwachten. Inderdaad is er veel vreugde te vinden in het delen.

Volhardendheid is de sleutel tot succes

De meesten van ons weten wel dat volharding is een van de sleutels tot het bereiken van succes in je leven. Ik herinnerde me al het gedoe en pijn bij het installeren en het gebruik van Linux enkele jaren geleden. Maar ik ben erin geslaagd om alle tegenslagen te doorstaan en heb nooit opgegeven. Nu dat Linux steeds beter wordt en veel is verbeterd, ben ik blij en trots dat ik steeds heb kunnen gebruik al die jaren, omdat ik heb hierdoor veel productiever was.


Verover je angsten

Om je zelfvertrouwen te vergroten en voluit te te leven, moet je leren om je angsten te overwinnen. Mensen (met name Windows-gebruikers) hebben de neiging om bang van Linux omdat ze denken dat alle drogredenen en leugens die worden verteld ergens op slaan. Net als vliegen, kan Linux eng lijken op het eerste gezicht, maar de waarheid is dat het betrouwbaarder, sneller, veiliger is en veiliger dan Windows.


Wees gepassioneerd

Als je je dromen wilt laten uitkomen, wees dan hartstochtelijk. Ik ben niet verbaasd dat er veel Linux enthousiastelingen zijn die zeer gedreven en bereid zijn om andere mensen aan Linux en andere vrije en open source software te helpen gebruiken als ware ze aan het evangeliseren. Dit komt omdat FOSS is geboren uit passie, passie en dat wordt doorgegeven van de ontwikkelaars aan haar gebruikers.
origineel: http://www.junauza.com/2009/09/life-lessons-learned-from-using-linux.html

De 7 zonden van MS

De Free Software Foundation is gisteren een nieuwe campagne begonnen, waarin de bezwaren tegen Windows 7 mooi worden samengevat en weer eens op de kaart gezet worden. Een brief is naar de 500 belangrijkste firma's in de V.S. gestuurd. Hieronder een vertaling van de belangrijkste argumenten.
Lees meer hier: http://windows7sins.org/

Windows 7 Zonden: De zaak tegen Microsoft en propriëtaire software

De nieuwe versie van Windows-besturingssysteem van Microsoft, Windows 7, heeft hetzelfde probleem dat Vista, XP, en alle vorige versies hebben gehad - het is propriëtaire software. Het is gebruikers niet toegestaan de Windows-software te delen of te wijzigen of te onderzoeken hoe het werkt onder de"motorkap".

Het feit dat Windows 7propriëtair is, betekent dat Microsoft juridische zeggenschap over zijn gebruikers uitoefent door middel van een combinatie van auteursrechten, contracten en octrooien. Microsoft misbruikt deze macht tegen computergebruikers. Op windows7sins.org, somt de Free Software Foundation zeven voorbeelden van misbruik door Microsoft op:

1. Vergiftiging onderwijs: Tegenwoordig hebben de meeste kinderen aan wie het gebruik van computers worden geleerd slechts les over een product van een bedrijf: het gebruik van Microsoft software. Microsoft besteedt grote bedragen aan lobbyisten en marketing om educatieve afdelingen te corrumperen. Onderwijs dat de kracht van computers ontsluit voor kinderen, moet een middel zijn om de vrijheid en emancipatie te brengen, en niet een weg voor een bedrijf om haar monopolie in te prenten en uit te breiden.

2. Inbreuk privacy: Microsoft gebruikt software met achterlijke namen als Windows Genuine Advantage om de inhoud van de harde schijf van de gebruiker te inspecteren. De licentieovereenkomst gebruikers zijn verplicht om dit te accepteren voordat Windows Microsoft waarschuwt en beweert dat het het recht heeft om dit te doen zonder waarschuwing.

3. Monopolie gedrag: Bijna elke computer moet worden gekocht met Windows vooraf geïnstalleerd - maar niet door vrije keuze. Microsoft dicteert eisen aan de hardware leveranciers, die niet pc's zonder Windows erop geïnstalleerd zullen aanbieden, ondanks dat vele mensen daarom vragen. Zelfs computers die beschikbaar zijn met andere besturingssystemen zoals GNU / Linux voor-geïnstalleerd, hadden vaak Windows al ervoor op geïnstalleerd.

4. Lock-in: Microsoft doet regelmatig pogingen om de gebruikers te dwingen tot updates, door het verwijderen van ondersteuning voor oudere versies van Windows en Office, en door het opblazen van hardware-eisen. Voor veel mensen betekent dit dat ze goed werkende computers weg moeten doen, alleen maar omdat zij niet voldoen aan de onnodige eisen voor de nieuwe Windows-versies.

5. Schenden van afspraken over standaarden: Microsoft heeft geprobeerd om de standaardisatie van vrije document formaten te blokkeren, omdat de standaarden zoals die van het OpenDocument Format de controle die ze nu hebben over de gebruikers via hun eigen Word-formaat zou bedreigen. Ze zijn bezig met achterbaks gedrag, met inbegrip van omkopen van ambtenaren, in een poging om dergelijke inspanningen tot het vestigen van open standaarden te stoppen.

6. Handhaving Digital Restrictions Management (DRM): Met Windows Media Player, werkt Microsoft in samenspanning met de grote media-bedrijven aan de beperking van het kopiëren en afspelen van media in hun besturingssysteem. Bijvoorbeeld, op verzoek van NBC, was Microsoft in staat om in Windows te voorkomen dat gebruikers hun televisieprogramma's opnamen terwijl zij het wettelijke recht hebben om die op te nemen.

7. Bedreigen veiligheid gebruiker: Windows heeft een lange geschiedenis van beveiligingsproblemen, waardoor de verspreiding van virussen mogelijk werd en waarmee misbruikers op afstand computers over konden nemen van mensen voor het gebruik in spam-versturende botnets. Omdat de software code geheim is, worden alle gebruikers om deze problemen op te lossen afhankelijk van Microsoft - maar Microsoft gaan haar eigen veiligheidsbelangen het meest aan het hart, niet die van haar gebruikers.

Op het eind staat nog een interessante bijdrage over het kreupel maken (kunstmatig beperken van de functionaliteit) van Windows 7 op netbooks.
Dit is voor het eerst dat je na aanschaf van het MS besturingssysteem ook nog eens extra moet gaan betalen om het volledig te kunnen gebruiken.
Dat wordt vergeleken met de de geschiedenis van Windows NT Workstation en Server. Grote prijsverschillen voor een in wezen identiek product, waarvan een kunstmatig beperkt was.

Webservice als aantasting autonomie gebruiker 2: Amazon Kindle

In de vorige blogbijdrage ging het om de dreigende afhankelijkheid die Googles Chrome Os kan opleveren. Over het gevaar van Cloud Computing. Het volgende is een heel ander voorbeeld van een webservice die een bizarre inbreuk doet op onze autonomie. Omdat dit ook tot censuur na publicatie achteraf zou kunnen leiden (wat in het volgende voorbeeld trouwens niet het geval is), moet het je toch wel echt de kriebels geven. Met gedrukte publicaties is zo'n soort censuur vrijwel onmogelijk. Als een papieren boek of pamflet eenmaal onder een groep lezers verspreid is, is het ondoenlijk deze informatie later nog te onderdrukken. Het onderstaande voorbeeld is een illustratie hoe kwetsbaar de gebruiker in zijn zelfstandigheid is geworden en hoezeer zijn zelfbeschikkingsrecht kan worden aangetast. Je kunt dit als een foutje zien, als een incident. Maar het wordt duidelijk, wat mogelijk is en dat dat, wat mogelijk is, ook daadwerkelijk al gebeurt. Het zal me verder worst wezen of die Kindle op Linux draait. Ik zal er nooit eentje aanschaffen na deze gebeurtenis.


Uit de NY Times, July 17, 2009:
Vanochtend konden honderden Amazon Kindle (e-reader) eigenaars bij het wakker worden, ontdekken dat boeken die door een bepaalde beroemde schrijver geschreven waren, op mysterieuze wijze verdwenen waren van hun e-boek readers. Dit waren boeken die zij had gekocht en betaald, en dachten in eigendom te hebben.


Maar nee, blijkbaar was de uitgever van gedachten veranderd over het aanbieden van een elektronische versie, en blijkbaar was Amazon, van wie het zakelijk overleven afhangt van de medewerking van de uitgevers gezwicht. Amazon verwijderde elektronisch alle boeken van deze auteur op ieders Kindles (e-reader), en maakte het aankoopbedrag terug over op hun rekeningen.

Dit is bizar om allerlei redenen. Amazon zegt dat dit soort dingen "een zeldzaamheid" vormen, maar dat het kan gebeuren is al bijzonder verontrustend. Ze hebben ons geleerd te geloven dat e-boeken, weet je wel, net boeken zijn, maar alleen beter. Intussen hebben we al achterhaald dat ze niet echt willen dat we boeken, zodra je klaar bent met lezen, doorverkopen of aan iemand anders geven, zoals je dat met een gewoon boek doet. Maar nu komen we erachter dat zelfs een aankoop niet als definitief kan worden beschouwd. En ongedaan gemaakt kan worden door de verkoper.

Het is net of Barnes & Noble midden in de nacht onze huizen binnensluipt, en daarbij sommige boeken die we aan het lezen zijn van onze nachtkastjes weghaalt, en een tegoedbon op de koffietafel achterlaat.

Weet je wat het mooiste is? De botte ironie druipt ervan af.

De auteur die het slachtoffer was van deze Big Brother-achtige actie was niemand anders dan George Orwell. En de boeken waren "1984" en "Animal Farm".

Afhankelijkheid door Chrome Os en Cloud Computing

Tony Mobily schreef een enthousiast artikel over een mogelijke doorbraak van open source software via Chrome OS.
Benjamin Mako Hill geeft een uitgebreide weerlegging waaruit ik dit stuk vertaalde:
"Chrome OS is, zoals is beschreven, een uitdrukkelijke poging tot het bouwen van een systeem dat met name verandert waar het computeren gebeurt. Daarbij probeert Google een OS te maken bouwend op het "Software as a Service". Dat vervangt de toepassingen die een gebruiker kan uitvoeren op zijn eigen computer door toepassingen die draaien op servers, buiten controle van de gebruiker. Een Chrome OS computer hoeft niet krachtig te zijn - Google beweert dat Chrome OS bij uitstek geschikt zal zijn voor netbooks met weinig rekenkracht - omdat het nodige rekenen gebeurt op de servers van Google in plaats van op de netbook zelf.

Als het overschakelen op Chrome OS het mogelijk maakt of ertoe leidt dat Thunderbird wordt vervangen door Gmail , of dat Openoffice.org wordt opgegeven voor gebruik van Google Docs, of Pidgin gebruik te wordt vervangen door web-based Google Talk of Evolution wordt verruild voor Google Agenda, hebben we de invloed en het succes van de vrije software desktop verkleind, en niet haar de overwinning bezorgt zoals Mobily suggereert. In een SaaS wereld, zal er minder vrije software worden gebruikt en, veel belangrijker is, zullen gebruikers minder vrij zijn."


"Bij elke verschuiving van een stuk van gratis software naar een web-gebaseerde netwerk service, zijn we overgegaan van een situatie waarin een gebruiker de controle heeft over zijn of haar software - en de gebruikers van de "traditionele" vrije software toegang te hebben tot de broncode en de zeggenschap hebben over het besturingssysteem waarop de computer draait - tot een situatie waarin gebruikers zeer weinig controle hebben over hun software. Google biedt geen broncode voor de toepassingen die draaien hun web-diensten, en zelfs als ze dat deed, zal zij de gebruikers niet de mogelijkheid bieden om de software die draait op de servers van Google te veranderen.

Chrome OS, of ieder OS ontworpen rond verplaatsen van rekenkracht van de eigen computers van gebruikers naar servers buiten hun controle is een flinke stap terug voor software vrijheid. Als Chrome OS, zoals Mobily suggereert, de sleutel tot de overwinnen van de vrije software op de desktop zal blijken te zijn, zal het echt een ironische en bittere overwinning blijken zijn."

Ik zou hier nog aan toe willen voegen: als mensen via of door hun hardware configuratie afhankelijk zijn geworden van webdiensten, is dat ook een tamelijk bestendige afhankelijkheid, een die duurt zolang het apparaat gebruikt wordt.

Ik zal dat niet willen. Ik denk dan aan wat ik het Albert Heijn effect noem. Kleine detailhandelaren, groenteboeren, bakkers worden weggevaagd via een prijzenslag en zodra de concurrentie is verdreven stijgen de prijzen en wordt de kwaliteit van de geboden producten slechter. Ieder monopolie probeert een zo groot mogelijke afhankelijkheid van de massa van consumenten te scheppen en uit te buiten via geldelijk gewin. Dat is al zo sinds de eerste arbeiders voor het eerst een beetje betaald kregen en konden gaan consumeren: de gedwongen winkelnering. Een Chrome Os is ook een vorm van gedwongen winkelnering; het grote verschil is enkel dat zelfs bewustere open source aanhangers, die komende afhankelijkheid volop lijken toe te juichen. Er lijkt geen werkelijk besef te zijn hoe belangrijk een bepaald soort, materiële, feitelijke, hardware autonomie is.

Het grote voordeel van webgebaseerde applicaties is en blijft natuurlijk dat je die informatie overal kunt benaderen. Maar je bent dan wel afhankelijk van een functionerend internet. Misschien is het niet slim daar al te vanzelfsprekend van uit te gaan, als je ISP weer eens aan het graven is, zoals ik laatst meemaakte. Het zette mij op een pragmatisch niveau aan het denken over die internet afhankelijkheid. Dit verhaal maakt het dilemma veel principiëler.
Zou je MS vertrouwen als die een monopolie kreeg in het cloud computeren? Waarom zou je een dergelijke positie van Google wel toejuichen??
Ik ben in ieder geval begonnen mijn GMail te backuppen in Thunderbird.


een goede inhoudelijke aanvulling van dit artikel vind je hier.

Beter of beter?

Op wat voor argumenten baseren we onze claims dat open source of vrije software beter is? Het onderstaande artikel van Benjamin Mako Hill pleit voor een belangrijke plaats voor principiële argumenten in ons pleidooi:

Het is een bekend verhaal in de Free / Libre en open source software (FLOSS) gemeenschap. Ondanks het feit dat "vrije software" en "open source" verwijzen naar dezelfde software en de gemeenschappen, leggen de voorstanders van "vrije software", zoals de FSF de nadruk op de rechten van gebruikers: om het vrij te gebruiken, te wijzigen, te delen en er aan samen te werken. En ze vinden dat dat de voornaamste redenen te zijn om voor deze software te pleiten.

Open Source aanhangers zoals het Open Source Initiative vinden dat we in het pleit voor deze software de nadruk moeten leggen over hoe het veiligstellen van deze rechten resulteert in software met "een betere kwaliteit, grotere betrouwbaarheid, meer flexibiliteit [en] lagere kosten."

Een reden dat ik de neiging heb me verre te houden van dit soort "open source" claims in mijn eigen manier lobbyen is dat ik bezorgd ben over de manier waarop deze argumenten berusten op een reeks van vaak dubieuze empirische claims van superioriteit. Vrije (free) software, aan de andere kant, kan worden gezien als een principiële stellingname. Ongeacht of we spreken over "vrije software" of "open source" heb ik ervaren dat een focus op principiële verklaringen beter bestand is tegen tegenargumenten van mensen die er anders over denken. En het geeft een beter beeld van de motieven van de meeste mensen die een bijdrage leveren.

Over beginselen kun je denken als opinies. Zij kunnen al dan niet overtuigend zijn , maar ze zijn niet goed of fout buiten een bijzonder, specifiek ethisch kader. De meeste mensen zullen niet naar het bewijs vragen voor iemand die zich inzet voor geweldloosheid of vasthoudt aan de gouden regel. Wat zou je moeten bewijzen? Principes zijn gebaseerd op een soort utopisme, ze zijn een verklaring van hoe wij denken over hoe dingen zouden moeten zijn.

Aan de andere kant, het argument van Open Source dat openheid leidt tot betere software of een betere ontwikkeling van software methodologie kan worden gemeten en getest. Vastgesteld kan worden of het klopt of niet. Een FLOSS-programma kan misschien beter of meer betrouwbaar zijn dan propriëtaire software. Of het kan misschien nog slechter zijn. De open source methode zou lagere kosten voor een consument op kunnen leveren of meer rendabel kunnen blijken te zijn voor een producent. Of misschien ook niet. Er zijn tal van FLOSS succesverhalen. Er zijn echter veel meer mislukkingen.

Het probleem voor de open source voorstanders is dat terwijl FLOSS vaak beter is dan propriëtaire software, dit lang niet altijd het geval is. Ik gebruikte FLOSS al in de vroege jaren 1990 en toen had GNU / Linux had ontegenzeggelijk minder mogelijkheden en had meer bugs dan haar concurrenten.

Op zakelijk gebied hebben we in de Dot Com boom en bust (de zeepbel klapte) geleerd dat, ondanks de geruststellende verklaringen van Eric Raymond, de opbouw van een succesvol FLOSS-project moeilijker bleek te zijn dan een bestand en een tarball op een webserver te kopiëren: Netscape is verdwenen; VA -- - de grootste Dot Com IPO --- is een schaduw van haar vroegere zelf; LinuxCare werd een propriëtair software bedrijf.


Indien, zoals open source voorstanders beweren, ons doel is software op een efficiëntere manier te maken of met een grotere winst, moeten we dan ook niet pleiten voor propriëtaire methoden in gebieden waar de ervaring lijkt aan te tonen dat ze effectiever zijn. Maar wie hoor je dit standpunt ooit verdedigen? Waar zijn de open source voorstanders die het toejuichen dat LinuxCare zich zelf redde door het opgeven van FLOSS? Don Marti heeft opgemerkt dat dit lijkt niet te zijn wat er in feite gebeurt:

Helpen mensen echt in hun weekenden lastige nieuwe mensen vrije software te installeren, omdat het beschikt over een efficiëntere ontwikkelingsmethodiek? Natuurlijk niet. Als het alleen om de efficiëntie zou gaan, zouden hobbyisten eerder vrijwilliger zijn bij het vervangen van de oude voorschakelapparaten in bedrijven met verouderde tl-verlichting om hun steentje bij te dragen voor een schoner milieu.

Natuurlijk heeft Marti gelijk. De reden dat honderdduizenden hun tijd hebben besteed om FLOSS inspanningen te ondersteunen heeft minder te maken met een passie voor efficiëntie en veel meer van doen met een verzameling van impliciete principes, die breed ondersteund worden.

Mensen zijn gedreven, ze stellen zich werelden voor, waarin ze graag zouden willen leven. Voor een groeiende groep van mensen is dat is een wereld waar de software kan worden gebruikt, gedeeld, samen, zonder beperkingen of discriminatie. We kunnen hierover denken vanuit een ethische optiek, in termen van een houding van hoe innovatie zou moeten gaan, of als een reeks van politieke of economische stellingnamen. Maar we moeten beseffen dat dit uiteindelijk principiële standpunten zijn.

En als we principiële standpunten innemen, is het op de lange termijn in het belang van zowel onze zaak en als van de geloofwaardigheid van onze argumenten onze lobby voor vrije software in die termen in te kaderen. We kunnen empirisch bewijs gebruiken om onze argumenten te helpen versterken, maar we moeten wel oppassen deze empirische claims niet te verwarren met de principes zelf. Die claims kunnen onjuist blijken, en soms zal dat nog worden bewezen ook.

Door eerlijk onze principes te benadrukken en daarbij niet uit schaamte of verlegenheid het expliciete utopisme te vermijden, kunnen we terug naar vragen als hoe belangrijk efficiëntie als middel naar de verwezenlijking van ons principiële doel is. Vanuit deze optiek moeten we niet proberen uit te leggen waarom FLOSS is beter dan propriëtaire software --- dat kan zij al dan niet op een bepaald moment zijn en dat gaat dan slechts op voor een bepaald project --- maar in plaats daarvan ons afvragen hoe kunnen we het beter kunnen maken.

Mensen zijn creatieve, innovatieve probleem-oplossers. Wij bedenken steeds nieuwe doelen en sociale structuren en technologieën om ze te verwezenlijken. Het feit dat wij een socio-technisch middel hebben gecreëerd om betere software te maken via vrije manieren in zo veel gebieden is een weerspiegeling van dit vernuft. Gerealiseerd volgens de beginselen, die het hart van FLOSS vormen. Wij zouden er goed aan doen te bedenken dat dit is hoe FLOSS zal winnen, niet waarom.

Kommentaar: Wat ik vooral belangrijk vind aan dit verhaal hierboven is dat het helder verwoordt dat vrije software niet per definitie technisch superieur is omdat het op een andere basis gemaakt is. En ook dat het een zwaktebod is al te gemakkelijk die superioriteit te claimen. Wat vooral essentieel is, is dat we waarachtig en eerlijk zijn en alle praktische problemen eerlijk benoemen. De 4 vrijheden zoals die in een eerdere post door Stallman zijn benoemd zijn zo ontzettend wezenlijk en essentieel.
Die geven de vrije software zijn kracht. Ik zie niet in hoe je dat verhaal ooit kunt onderuit halen.
Nu zullen er mensen zijn die zeggen, maar als je de principes zo voorop stelt, maak je het toch technische gebied van software tot een ideologisch en politiek slagveld. Wil je dat echt? Schept dat ook niet een hoop verdeeldheid en politiek geouwehoer?

Daar zijn twee antwoorden op mogelijk. Ten eerste: alles wat te maken heeft met communicatie tussen mensen is altijd tot op de hoogste graad politiek geweest. Kijk naar het begin van de boekdrukkunst. En hoe drukkers politiek ge- en vervolgd werden en gecensureerd. Dit gaat over een van onze meest wezenlijke vrijheden: om op een volstrekt eerlijke, open en transparante manier met elkaar te kunnen communiceren en samenwerken via digitaal verkeer.

Een tweede antwoord over deze zorg om politisering haal ik uit een commentaar:
Er zijn mensen die Stallman verwijten dat ie de politiek de wereld van de computerwetenschap heeft binnengebracht. Dit lijkt me zonder meer misleidend, gebaseerd op een verkeerd begrip van wat politiek is. Politiek gaat over de strijd tussen verschillende belangen. Die strijd speelt zich af rond alle mensen of ze nu bereid zijn om er over na te denken en erkennen wat er speelt en hun handen eraan vuil te maken of niet. Stel, bijvoorbeeld, een situatie van een feitelijke (maar nog niet formeel vastgestelde) open source begint te veranderen in een meer gesloten systeem vanwege commerciële belangen. Die belanghebbenden beginnen te concluderen dat ze meer geld op die gesloten manier kunnen maken, ook al zal het negatieve effect hebben op gebruikers. Dat is politiek: de commerciële belangen zijn de bevordering van hun belangen, en omgekeerd worden de belangen van de gebruikers beïnvloed. Toen Richard Stallman bemerkte dat hij niet in staat was om te kijken naar een printer driver als gevolg van deze situatie besloot bewust daar iets aan te doen; dat was misschien de eerste bewuste toepassing van politieke ideeën naar de computer wetenschap, maar een politieke situatie was zich al het ontvouwen en politiek was zeker verweven met de informatica sinds ENIAC.

Tot slot: En nogmaals zoals Benjamin boven ook stelt, dit gaat niet ten koste van de inzet om de software technisch te verbeteren, maar kan deze inzet juist inspireren en verbeteren omdat we op een realistische manier naar onze situatie kunnen kijken. Met al zijn tegenstrijdige belangen, toko's en ego's. En we hoeven ons nergens voor te schamen. Een mooie serie over de Burgerrechten beweging in de VS heette "Our Eye On the Prize"; als we die prijs maar voor ogen houden, dan lukt het misschien ooit...

Keren de kansen voor GNU/Linux met de komst van Windows 7?

In zijn blog bijdrage "Is Mono A Red Herring" stelt Thomas Holbrook ll dat we ons maar niet zo druk moeten maken over Mono, maar vooral over wat Windows 7 gaat betekenen voor de kansen van Linux op de desktop van de Windowsgebruiker. Kort samengevat: de puinhoop die Vista was dreef een hoop mensen naar GNU/Linux, maar Win7 is een stuk efficiënter en wordt voor de doorsnee XP gebruiker waarschijnlijk hét alternatief of opvolger van XP. Linux heeft weer een geduchte concurrent.
Alle aandacht moet daarom gaan naar wat voor gaten er in het verhaal van Windows 7 als een goed alternatief voor Linux geschoten kunnen worden.
Er is een financiële kant aan dit verhaal. Bestaande XP gebruikers krijgen geen goedkopere update-optie maar betalen het volle pond. Maar er zijn nog veel meer zaken die we onder de aandacht kunnen brengen.
Het krachtigste argument ligt misschien wel in de rottige licentie-voorwaarden die Microsoft hanteert en blijft hanteren. .

In een commentaar las ik deze mooi beeldspraak over de ongelukkige rechtspositie van een Windows gebruiker:

Stel je gaat een auto kopen. De verkoper toont u al zijn geweldige eigenschappen en je bent echt geïnteresseerd. Voornamelijk omdat je denkt dat deze auto lijkt te hebben wat elke auto zou moeten hebben. Je koopt de auto en rijdt er mee weg. Wanneer je even tijd hebt, bekijk je de handleiding en vind je een 235 pagina tellende licentieovereenkomst die inhoudt dat de auto is eigenlijk niet van jou is, maar van de fabrikant van de auto en dat die zich het recht voorbehoudt het voertuig op elk moment veranderen en / of uw pseudo-eigenaarschap van dit voertuig te annuleren. Trouwens, u bent accoord gegaan met deze licentie vanaf het moment dat u met de auto wegreed. Verder heeft de fabrikant heeft beperkingen aangebracht, bijvoorbeeld de auto kan de maximumsnelheid niet overschrijden, de motor wordt op een willekeurig moment uitgeschakeld en uw ruitenwissers gaan niet aan, tenzij u nog eens een extra $ 250 betaalt aan de fabrikant.
[Ik zou er nog aan toe willen voegen; u blijkt uw auto ook niet af te kunnen sluiten, zodat ieder moment iemand er met uw auto vandoor kan gaan, tenzij u bij een bevriende leverancier voor een dure jaarlijks te betalen som een elektronisch slot aanschaft]

En nu, stel je wilt een huis kopen. U koopt dit huis en je moet een aantal renovaties uitvoeren. Dus je wilt de keuken moderniseren (moederbord), u voegt een extra badkamer toe (meer RAM-geheugen) en tenslotte bouwt u nog een overdekt terras buiten (nieuwe videokaart). Je gaat een tijdje op stap en komt thuis en je merkt dat je sleutel niet meer werkt. Waarom? Door al deze wijzigingen die u hebt aangebracht aan uw huis, heeft u er kennelijk een ander huis van gemaakt. U moet het huis opnieuw aankopen.

Natuurlijk kunnen deze vergelijkingen vergezocht lijken, maar ze schetsen wel een passend beeld van je rechten als Windows-licentiehouder. Dit soort dingen zijn niet aanvaardbaar voor de gemiddelde Jan met de Pet. Waarom zou dit aanvaardbaar gedrag zijn voor een software ontwikkelaar / fabrikant?

In een recent interview met Neowin laat Richard Stallman zich uit over de situatie waarin we nu zitten met de komst binnenkort van Windows 7 en Snow Leopard van Apple.

NeoWin: Wie ziet u als een grotere "concurrent" naar Vrije Software: Microsoft of Apple?

Stallman: "Concurrentie" is niet een sterk genoeg begrip om het conflict tussen de leven mét en zonder vrijheid te beschrijven. Vrije software respecteert de vrijheid van de gebruiker; proprietary software neemt die weg.

Er zijn vier essentiële vrijheden in de definitie van vrije software:

Vrijheid 0, de vrijheid om het programma draaien zoals u wilt.

vrijheid 1, de vrijheid om de broncode van het programma te bestuderen, en te veranderen om het programma te laten doen wat u wilt.

Vrijheid 2, de vrijheid om exacte kopieën te herverdelen.

Vrijheid 3, de vrijheid om kopieën van uw gewijzigde versies te verdelen op voorwaarde dat u die gewijzigde versies zelf heeft gemaakt.


Deze vier vrijheden zijn van cruciaal belang omdat ze de gebruikers de mogelijkheid kunnen te bieden samen te werken en ze de controle te geven over wat een programma doet. Door het gebruik van vrije software, hebben de gebruikers de volledige beschikking over hun computers, zowel individueel als collectief. Elke groep of bedrijf kan zelf kiezen voor de veranderingen die zij willen. Iedere persoon of onderneming die niet instemt met die collectieve beslissing kan toch besluiten zelf weer veranderingen aan te brengen in de programmatuur. Degenen die niet kunnen programmeren kunnen toch ook gebruik maken van deze vrijheden, door een programmeur in te huren om de veranderingen aan te brengen die zij willen.

Propriëtaire software houdt de gebruikers verdeeld en hulpeloos, het geeft de ontwikkelaar teveel en een niet te rechtvaardigen macht over wie de software gebruikt. Deze praktijk is verkeerd, en het doel van de Free Software Movement is hier een einde aan te maken. De vraag is niet "Wie zal erin slagen om meer klanten voor zich te winnen?" maar "Kunnen we de vrijheid veroveren in het computeren?"

In het geval van bedrijfsconcurrentie, zeggen we, "Laat het beste product winnen," impliciet uitgaande van de veronderstelling dat alle producten even ethisch zijn, en slechts verschillen in prijs. (Natuurlijk, dat is niet noodzakelijkerwijs het geval; in het ene geval zou het kunnen gaan om een bedrijf met door vakbonden beschermde werknemers en bij het andere om een Sweatshop.) Maar in de wedstrijd tussen vrijheid en afhankelijkheid, moeten we wel zeggen: "Laat de vrijheid overwinnen."


NeoWin: Welke rol ziet u voor non-free/proprietary software in de toekomst weggelegd ?

Stallman: Ons doel is om computer gebruikers de controle te geven over hun computer, die ze niet kúnnen hebben als zij gebruik van propriëtaire software. Dus we streven naar een wereld waarin propriëtaire software heeft geen rol meer speelt.

Hoe dicht we bij dit doel komen is afhankelijk van u, de lezers van dit artikel. Als u besluit om uw vrijheid op te eisen: het is tegenwoordig niet moeilijk om te ontsnappen uit de wereld van de propriëtaire software. Als je je vrijheid niet zo belangrijk vindt, dan zal propriëtaire software wel een rol in je leven blijven spelen.

NeoWin: Wat denk je dat de langverwachte lancering van Windows 7 en Snow Leopard zal doen voor Vrije Software? Zal dit een positieve, een negatieve invloed hebben of helemaal niet?

Stallman: De term "langverwachte" lijkt misplaatst, omdat het meestal toch niet van toepassing is op iets waarvan het bedoeling is een kwalijke (nasty) is .

Windows 7 heeft kwaadaardige functies net als Windows Vista. Deze omvatten functies die gebruikers beperken (Digital Restrictions Management), een achterdeur, die de software open stelt voor niet zelf te bepalen veranderingen, en misschien ook de spyware functies zoals die ontdekt zijn in vorige versies van Windows. Als u niet wilt worden misbruikt, moet u uw computer "ontvensteren".

Windows Vista had grote onbedoelde fouten, alsmede echt opzettelijke, gewilde fouten; samen hebben die geleid tot een sterke reactie. We hebben ons best gedaan dit verder stimuleren via de site BadVista.org. De propriëtaire licenties van Windows hebben bijgedragen aan beide soorten gebreken. Vrije software is niet immuun voor onbedoelde fouten, maar het geeft mensen de vrijheid die te herstellen. Maar het cruciale punt is dat propriëtaire licenties van kwaadaardige eigenschappen en functies een business model maakt. Alleen een propriëtaire software-ontwikkelaar heeft de bevoegdheid kwaadaardige eigenschappen in software in te bouwen en wel zo, dat ze niet verwijderd kunnen worden; als het om vrije software ging, zou iemand anders gebruik kunnen maken van vrijheden 1 en 3 om een niet-schadelijke, verbeterde versie te maken.

Microsoft's ontwerpers zijn niet dom, en we kunnen er niet op rekenen dat ze volgende keer weer fouten maken. We weten nog niet of Windows 7 grote onbedoelde gebreken heeft. Wat we wel weten is dat de ingebakken kwaadaardigheid even vervelend blijft als voorheen. De Free Software Foundation zal blijven proberen om het publiek hierop te wijzen en te informeren zodat het deze kwaadaardige functies kan leren herkennen en verwerpen.

MacOS is net zo kwaadaardig: het heeft ook Digital Restrictions Management. De details zijn anders, maar de algehele situatie is hetzelfde. U kunt niet de vrijheid bereiken met MacOS.

NeoWin: Wat zou u willen zeggen aan al die mensen die van plan zijn van Windows 7 of Snow Leopard aan te schaffen?

Stallman: Die woorden impliceren een gevoel van ontzag vanwege de omvang van het aantal mensen in kwestie.

Ik weet niet hoeveel mensen van plan zijn gebruik te gaan maken van toekomstige versies van Windows of MacOS. Ik weet ook niet hoeveel mensen van plan om een computer aan te schaffen, om erachter te komen dat hij zonder meer wordt geleverd met Windows 7 of zij dat nu willen of niet. Maar zelfs al zijn de aantallen groot, dan nog zal mijn gevoel ten opzichte van hen zal niet een van ontzag zijn, want de vorm van succes, die erin bestaat macht te verwerven over heel veel mensen, dat is niet wat ik wil. Voor het GNU-systeem is de centrale vraag meer hoeveel mensen we kunnen bevrijden.

Mijn boodschap aan iedereen die gebruik maakt van Windows of MacOS is: wees er op attent dat als je een van beiden gebruikt, dat dit betekent dat Microsoft of Apple uw computer beheersen. Zij bepalen wat je kunt doen, en wat je niet kan doen. Dus ontsnap aan deze controle! Join us in the Free World! We hebben 25 jaar eraan gewerkt om het op te bouwen tot wat het nu is, terwille van de vrijheid. Het enige wat u nog hoeft te doen is te kiezen voor die vrijheid."

Het zal jullie niet verbazen dat ik het een glashelder betoog vind. Ik vind het heel treffend hoe Amerikaans Stallman's betoog, zijn beroep op de vrijheid is. Het verlangen naar echte, inhoudelijke autonomie en democratie is de essentie van zijn stellingname. Desalniettemin alle argumenten tegen Wndows 7 zijn welkom.

Welke organisaties vechten voor onze privacy rechten

Catharina kaart in haar Kletskous blog de positie van Google aan:

Google: een open source wolf in schaapskleren?

In de commentaren lees je toch een sterke neiging Google als een bondgenoot te zien en wordt de zorg van Catharina te makkelijk weggewuifd. Ik deel haar zorg:

Wat we in de 90-er jaren nog een horrorscenario vonden wat betreft invasie van onze privacy, is intussen dagelijkse realiteit en iedereen vertrouwt er op dat het geen ernstige consequenties zal hebben (vergelijk het ongegronde vertrouwen in de bankwereld). Tegelijk hebben we nauwelijks inzicht wat er met al die data die Google over ons verzamelt gebeurt. In deze verslechtering speelt Google een centrale rol. Als Google een grote speler wordt in het OS gebeuren zal daar zeker ook weer een prijs voor moeten worden betaald, niet bij aanschaf maar bij gebruik in de vorm van verdere informatie over ons die voor hen beschikbaar komt. We moeten dat gewoon niet willen; het maakt ons als individu heel kwetsbaar.

Als we de geest van de vrije software gedachte koesteren gaat het om zelf controle houden, transparantie van wat er gebeurt, en vooral computeren als doel op zichzelf, voor de functionaliteit die jij als gebruiker wilt en niet als pionnetje in een af ander global business plan.

Het bracht me ertoe eens op onderzoek uit te gaan. Zijn er eigenlijk alternatieven voor Google als zoekmachine, die minder commercieel zijn of meer betrouwbaar in de zin van gericht op de belangen van de gebruiker, privacybescherming, etc? Ik ben er niet achter kunnen komen. Maar anderen wel, zie het einde van deze post. Tips zijn meer dan welkom. Ik zou zeer blij zijn met een zoekmachine die niet gelijk met allerlei commerciële zoekresultaten komt als je naar een artiest, schrijver etcetera zoekt..

Wat vind je voor kritiek op Google? Veel over hun beleid in China; zie ook hier. op plannen medische dossiers aan te leggen een interessant artikel van Karin Spaink. Hun verzet tegen het korter opslaan van gebruikersgegevens; hoe ondoorzichtig wat en hoe Google met gegevens over doet...Eigenlijk valt me vooral op hoe weinig er te vinden is over kritiek op Google. Deze Wikipedia pagina over kritiek op Google is maar magertjes. Een Nederlands kritisch artikel vind je hier (link gevonden door Ubuntu Demon ) Een goed en informatief artikel maar alweer twee jaar oud en het veelbelovende opensearch project dat een alternatief voor Google wilde bieden lijkt zo dood als een pier. Een bijzonder goed artikel uit de Groene vindt je hier.

De meest gedegen kritiek komt van privacy beschermende organisaties zoals EPIC (Electronic Privacy Information Center). Recent is er via een open brief van een grote groep deskundigen nog een oproep aan Google gedaan om cloud computing via Google beter te beschermen.

Een actieve organisatie tegen Google is Privacy International, een Engelse club, die interessante initiatieven ontplooit tegen Google . Vervolgens probeerde Google de organisatie verdacht te maken door te beweren dat M$ P.I. zou betalen om Google in een negatief daglicht te stellen. Zie het verweer van P.I hiertegen.
P.I. voerde al in 2004 een actie tegen GMail

Op hun site vind je ook een zeer duidelijk en helder artikel met veel inhoudelijke kritiek op Google's nieuwe advertentie platform. Kern van de zaak: Google belooft transparantie aan de gebruiker maar biedt die in feite niet.

In de comments wordt verwezen naar IXquick. Dat ziet er erg goed uit. Een metasearch machine die in ieder geval je privacy beschermt. Hier het in het commentaar genoemde artikel in Webwerereld. Een belangrijk positief punt is dat Ixquick ook het zoeken via https mogelijk maakt: https://ixquick.nl/
"Dit voorkomt dat data kan worden 'afgeluisterd'. Een Chinese burger kan zoeken op 'Plein van de Hemelse Vrede' zonder opgemerkt te worden door de Chinese regering."

Hier vind je een search plugin voor Firefox:
https://ixquick.nl/eng/download_ixquick_plugin.html

Nu maar eens uitproberen hoe goed ie zoekt.


Meer info over Googleś Chrome OS: http://googleblog.blogspot.com/2009/07/introducing-google-chrome-os.html

Aleutia H1 Hotel PC -Stille, enegiezuinige en redelijk snelle media pc met Ubunu 9.04

:"Een pc, die is ontworpen voor in je woonkamer.

Elke pc in een kamer in een 5 sterren hotel zou klein, stil en concurrerend geprijsd moeten zijn en idealiter kunnen omgaan met alle nieuwe HD-content. Je kan dat niet met small cllients. Small Form Factor PC's maken te veel lawaai.


Een Nvidia Ion PC met HD video playback en digital audio out

De onboard-Ion Nvidia chipset betekent dat voor de eerste keer, een kleine pc als de H1 gesmeerd 1080p content kan afspelen , of streaming via de Gigabit LAN-poort of van de interne SSD.
Geen bewegende delen, Volledig Stil (0 dBA)

Geen harde schijf, geen ventilator die verstopt raakt met stof en alsmaar lawaaiiger wodt. Minder dingen kunnen mis gaan.
HDMI, DVI, VGA en optische SP / DIF Audio Output 7.1 surround sound ondersteunen en zowel een HDMI-en DVI-poort voor flexibiliteit. En er is een eSATA-poort voor aansluiting van een snelle externe drive.

Er is een Deluxe Edition met Built-in 802.11n Wi-Fi en Dual Core CPU (maar met fan).

Voor klanten die betere prestaties en draadloze connectiviteit willen, de luxe uitgave biedt lange afstand 802.11n Wi-Fi en twee aparte 1.6GHz Intel Atom-processors. Omdat elke processor hyperthreaded is , ziet Ubuntu dit als vier kernen!

Draait op Ubuntu Linux, Windows Embedded Standard 2009, Vista en Windows 7.

Als u de H1 als een thin-client voor het streamen van media wilt gebruiken, zul je waarschijnlijk willen kiezen voor Linux of WEST 2009 ($ 90, voorheen XPe). Maar voor degenen die dit als een HTPC willen, we hebben het getest met Windows 7 Release Candidate, evenals Vista en XP.

The Perfect Boxee of XBMC Box

Omdat de H1 klein en stil is, en wordt geleverd met de juiste connecties voor HDTV en Ubuntu vooraf geïnstalleerd, is het een perfecte pc voor Boxee software, en veel minder duur dan een Mac Mini.

Optioneel 2.5 "High Speed 32GB SSD, harde schijf tot 500 GB

Er zit 8GB interne solid state opslag standaard in - geschikt voor gebruik als een Ubuntu desktop. Dit kan worden opgewaardeerd tot een veel snellere Patriot 32GB SSD (of zelfs sneller Patriot Torqx 128GB Drive) of, als u liever voor het gebruik van een bewegend deel kiest, een 320GB of 500GB harde schijf.

Ultralaag vermogenssystemen = Lagere TCO

Of u de Nvidia Ion H1 gebruikt als een HD set-top box, Boxee Box, of media-streaming-client, of gewoon een klein HTPC, we verwachten dat u hem de hele tijd aan laat staan. En met het stroomverbruik van slechts 25W (een kwart van de 100W gebruikt door eenvoudige kleine form factor pc's) zullen de totale gebruikskosten zal veel lager zijn.

De Nvidia-Ion gebaseerd H1 PC heeft geen ventilator en heeft geen bewegende delen. Het past in je hand en meet slechts 19,2 x 21,0 x 6,2 cm (breedte x diepte x hoogte). Zijn kleine formaat maakt het ideaal voor gebruik in slaapkamers en woonkamers."


specificaties: http://www.aleutia.com/products/h1-hotel-pc

Commentaar: Tot zover het reclame praatje.
Dit is dus de Point of View Nvidia Ion Mainboard POV/ION330. Hier een recensie op tweakers.net Daar rezen twijfels of de digitale audio out wel surround geluid geeft (voor mij niet zo van belang). Ze claimen boven van wel.

De basis editie kost 199 pond + 4GB DDR2 RAM voor 25 pond. SSD High Speed 32 gig i.p.v. 8 gig kost 90 pond extra. De De Luxe editie kost 299 pond + wat je als extra opties kiest. Prijzen exclusief BTW. De basiseditie met 32 gig SSD en 4 gig DDR (zoals ik dit zou willen) kost inclusief 10 pond shipping 372 Engelse Ponden oftewel rond de 430 Euro.

Dit is eigenlijk wel wat ik zoek; maar het eind van het jaar komt die ION 2 en ... en...zo stel ik al anderhalf jaar een aanschaf van een stille pc voor het lichte werk en wat filmpjes kijken en flacjes afspelen via digital out alsmaar uit. Lekker goedkoop!!
Maar goed, toch maar even wat reviews en gebruikerservaringen afwachten..

Windows 7 en kunstmatige restricties voor goedkope netbooks

Ik vond nog een artikel dat een prachtige aanvulling is op mijn vorige bijdrage:
"Linux hoort op het netbook

Microsoft heeft beloofd de komende Windows 7 zal goed zal werken op een netbook. En heeft een fraai plan ontwikkeld om haar marktdominantie op alle terreinen te behouden.

Maar ook wil Microsoft wil weer terugverdienen op de goedkope licenties die het moest toestaan om de netbook markt weer te gaan domineren na aanvankelijke succes van de linux gedreven Asus EEE PC. Microsoft werkt met een strategie om scherp geprijsde softwarelicenties te verkopen, maar vervolgens deze Starterversie te belasten met beperkingen voor de gebruikers, zodat zij uiteindelijk weer zullen gaan dokken voor een upgrade.

Windows 7 zal verkrijgbaar zijn in verschillende vormen, zoals thuis-en professionele uitgaven, net als vorige Microsoft-besturingssystemen.

Het zal ook worden uitgebracht in een zogenaamde netbook-sized uitgave bekend als "de startersversie."

Ik heb direct al problemen met de naam. Microsoft suggereert dat mensen die een netbook kopen voor het eerst computer gebruiken?"
Mijn commentaar: Of bedoelen ze met starter, start paying? Je betaalt aan, de rest komt later?

De schrijvers vertelt dan over de kunstmatige restricties die in de Starterversie worden aangebracht zoals dat het bijvoorbeeld onmogelijk is zelf je bureaublad achtergrond te veranderen. Het is afwachten hoe het plaatje er uiteindelijk uit zal zien op de netbook met startersversie W7; wees niet verbaasd als je extra functionaliteit bij moet kopen. Bij M$ zijn ze immers meesters in het te gelde maken van software-licenties.
Eerder was er sprake van dat je niet vier of meer programma's tegelijk zou kunnen draaien.
Het artikel besluit:
"Linux is het enige besturingssysteem voor netbooks die al zijn gebruikers gelijk behandelt en geen arbitraire beperkingen hanteert die plotseling als een bevlieging opdoemen. Linux werkt gewoon zo goed als het kan.

Windows 7 komt, maar is het de slimste keuze voor uw netbook in de toekomst? Wilt u ervoor gaan betalen en dan ontdekken dat je nog meer moet gaan betalen, omdat "feature X" is niet opgenomen? " ( Of voeg ik toe: een toekomstige nieuwe feature niet wordt opgenomen of pas na betaling?)

"Dit is de echte reden dat we zeggen dat Linux free is. Het is niet alleen omdat het is gratis (wat het is), maar omdat het echt vrij is. Het zal de gebruikers niet dicteren hoe het kan worden gebruikt en waar en wanneer en waarom."

Meer informatie over hetzelfde onderwerp:

http://blogs.computerworld.com/netbook_2009_the_four_big_changes (zie punt 1) en

http://www.computerworld.com/action/article.do?command=viewArticleBasic&articleId=339666

Citaat:
Eens kon Microsoft in een snelle move netbook verkopers en -kopers weer in het gareel krijgen. Maar het moet oppassen voor een drietal netbook georiënteerde Linux initiatieven: Google's Android, Intel's Moblin 2.0 en netbooks powered by-chips uit het Verenigd Koninkrijk op basis van ARM. Elke een van deze is een bedreiging voor Microsoft: omdat Google Android is een bedrijf dat een gebruikersbereik heeft dat zeker zo groot is als Microsoft; Moblin omdat Intel zijn Wintel partnerschap lijkt te open te breken voor nieuwe met iedereen in desktop-Linux En ARM omdat netbooks gebaseerd op die architectuur de goedkoopste van alle zullen worden en Windows daar zelfs niet op kan draaien.

Hoe zou een hardware doorbraak voor linux bewerkstelligd kunen worden?

Linux Netbooks: back to the facts

is een interessant artikel over waarom het toch misging met de verwachte doorbraak op het hardware-front.
De verkopen van Linux netbooks doen het veel beter via Internet dan via winkels en de winkels hebben ook het meest te maken met mensen die hun apparaat terugbrengen. Men denkt dat het te maken heeft met het feit dat het juist ervaren gebruikers met redelijk wat kennis van hard- en software hun bestellingen via internet doen.
Veel consumenten denken dat een netbook gewoon een klein notebook is en verwachten dezelfde functionaliteit (60 % dacht dat bleek uit een recente studie;); het concept van de netbook is niet bij ze overgekomen. Veel mensen willen gewoon een bureaublad. Netbooks met een SSD werken goed op Linux maar minder goed op XP (en ook minder op Windows 7).
Veel gebruikers willen veel opslagruimte en zien het voordeel van een SSD gewoon niet zo.

Tot zover dit artikel. In een vervolgartikel schetst dezelfde auteur, Erlik, drie wegen naar succes voor de Linux netbook. De eerste is die van het smartbook

"Zoals ik eerder heb uitgelegd, zijn Qualcomm, Nvidia en andere fabrikanten van ARM-gebaseerde processors processoren op de markt aan het brengen, die krachtig genoeg voor het aandrijven van een netbook. Dit is in feite het begin van een oorlog met Intel en hun Atom-processor. Netbooks op basis van ARM ontwerpen hebben vele voordelen ten opzichte vanop Atom gebaseerde: ze worden veel lichter, de batterijen hebben een langere levensduur en ze kosten minder. Zelfs indien deze processors minder krachtig zijn dan de Atom, hebben ze versnellingscircuits ingebouwd voor video-decodering, dus met de juiste driver moeten ze zelfs in staat om HD-video beter af te spelen dan een Atom-gebaseerde machine." Het was een dergelijke Arm machine, de Snapdrageon die door Asus onder druk van MS van de PC beurs van Taipei werd verwijderd.

Hier is een leuke demo van de Always Innovating Touchbook met een ARM porcessor, een veelzijdig apparaat met 15 uur batterijduur, zonder fan dus stil, de mogelijkheid om intern usb geheugen op te slaan, en het keyboard los te koppelen en het scherm als een tablet pc te gebruiken en dat voor $399 ( 299 zonder toetsenbord)!!

http://link.brightcove.com/services/player/bcpid980795693?bctid=14530448001


Als tweede weg of kans op doorbraak voor Linux noemt hij de het prijsvoordeel, "met linux nu nog goedkoper". Windows7 moet zijn geld opbrengen en zal niet voor een appel en een ei op netbooks gezet kunnen worden zoals XP.

Als derde kans noemt hij de weg van het vermogen.

"Microsoft heeft een hoop onredelijke beperkingen aan de hardware opgelegd die kan worden verkocht met de Windows 7 startersversie. Dit betekent dat Windows-gebaseerde netbooks zeer beperkt zijn in de HDD ruimte, het geheugen en de prestaties. Microsoft doet dit om te proberen om de consumenten naar veel duurdere machines te duwen met ook duurdere edities van Windows 7.

Het netto resultaat is echter dat op Linux gebaseerde netbooks kan veel krachtiger kunnen zijn dan hun Windows-equivalent. Archos nog maar onlangs in Frankrijk een Ubuntu netbook op de markt gebracht met een 500 GB harde schijf en 2 GBS ram."


Commentaar: Ik geloof niet zo in die twee laatste wegen. De Windows-liefhebbers zullen een goedkope en krachtiger linux-netbook aanschaffen en er een illegale versie van Windows 7 op zetten.

Ik ben van mening dat de doorbraak slechts kan komen van een creatieve hardware-vendor die alle sterke kanten en het wijde scala aan voordelen en mogelijkheden van de diverse Linux desktop distributies, de bestaande software kant dus , weet te verbinden met een aantrekkelijk hardware pakket. Met een groot aantal toepassingen standaard geïnstalleerd. De doorsnee Windows gebruiker weet echt niet hoeveel schitterende open software op hem ligt te wachten. Die hardware vendor zou eventueel wat geld moeten steken in de verbetering van de documentatie of hulpprogramma's en zorgen dat die goed meegeïnstalleerd zijn. Documentatie is nog te vaak matig voor gui programma's.
Een mooie en degelijke hardware uitvoering a la Mac an de buitenkant, maar dan met betere prijs /kwaliteit verhouding voor de hardware binnenin.
Een machine die qua specificaties alles kan wat een doorsnee XP machine kan, meer hoeft echt niet; populaire toepassingen zoals als HD video kijken, lossless audio die via een digitale uitgang afgespeeld kan worden op de audio installatie, fotobewerking, enz. De Synaptic Packet Manager is een handig en veilig installatiesyteem. Ik zit zelf niet te wachten op draaiende kubussen en wobbelende vensters. Een supersnel reagerende desktop, superstabiel zonder haperende programma's. Dat is wat de doorsnee gebruiker wil. Die milieuzuinig is (30 watt of zo) , stil of zelfs geruisloos. En betaalbaar, maar hoeft ook niet supergoedkoop (400 a 500 euro). Het kan allemaal. Een portable versie van dit pakket (13 inch notebook) en een vaste desktop versie. Het profiel van de ideale machine - op dit moment- is eigenlijk al best duidelijk. Veel mensen hebben hun oude XP bak of laptop omgevormd tot een lekkere Linux machine, die omdat ie geen last heeft van bloatware, virus controles, defragmentatie-programma's en andere elllende draait als een zonnetje. Als zo'n machine dan ook nog eens in 5 a 20 seconde opstart, dan kan het niet meer stuk!! Als ik zo'n hardware-innovator was zou ik een prijsvraag uitschrijven voor de best getunede machine met bepaalde hardwarespecificaties en daar mijn systeem op baseren.

De belangrijkste selling points van Linux zijn denk ik: de veel betere veiligheid, af van alle ellende met virus programma's, de geringere systeemeisen, de grote stabiliteit, maar dat weten jullie allemaal natuurlijk al.
Of de ideologische kant, de vrije software, de openheid, transparantie en zelfcontrole een grote rol gaat spelen hangt af hoe groot deze discussie wordt. Hoe goed we de vergaande implicaties van de keuze voor vrije software voor het voetlicht kunnen brengen. Hoe duidelijk het voor de doorsnee gebruiker zal worden dat hij voortdurend de tang wordt genomen door MS die hem om de zoveel jaar weer een nieuwe dure machine en weer een dure software-licentie door de strot probeert te duwen.