Sunday, July 19, 2009

Webservice als aantasting autonomie gebruiker 2: Amazon Kindle

In de vorige blogbijdrage ging het om de dreigende afhankelijkheid die Googles Chrome Os kan opleveren. Over het gevaar van Cloud Computing. Het volgende is een heel ander voorbeeld van een webservice die een bizarre inbreuk doet op onze autonomie. Omdat dit ook tot censuur na publicatie achteraf zou kunnen leiden (wat in het volgende voorbeeld trouwens niet het geval is), moet het je toch wel echt de kriebels geven. Met gedrukte publicaties is zo'n soort censuur vrijwel onmogelijk. Als een papieren boek of pamflet eenmaal onder een groep lezers verspreid is, is het ondoenlijk deze informatie later nog te onderdrukken. Het onderstaande voorbeeld is een illustratie hoe kwetsbaar de gebruiker in zijn zelfstandigheid is geworden en hoezeer zijn zelfbeschikkingsrecht kan worden aangetast. Je kunt dit als een foutje zien, als een incident. Maar het wordt duidelijk, wat mogelijk is en dat dat, wat mogelijk is, ook daadwerkelijk al gebeurt. Het zal me verder worst wezen of die Kindle op Linux draait. Ik zal er nooit eentje aanschaffen na deze gebeurtenis.


Uit de NY Times, July 17, 2009:
Vanochtend konden honderden Amazon Kindle (e-reader) eigenaars bij het wakker worden, ontdekken dat boeken die door een bepaalde beroemde schrijver geschreven waren, op mysterieuze wijze verdwenen waren van hun e-boek readers. Dit waren boeken die zij had gekocht en betaald, en dachten in eigendom te hebben.


Maar nee, blijkbaar was de uitgever van gedachten veranderd over het aanbieden van een elektronische versie, en blijkbaar was Amazon, van wie het zakelijk overleven afhangt van de medewerking van de uitgevers gezwicht. Amazon verwijderde elektronisch alle boeken van deze auteur op ieders Kindles (e-reader), en maakte het aankoopbedrag terug over op hun rekeningen.

Dit is bizar om allerlei redenen. Amazon zegt dat dit soort dingen "een zeldzaamheid" vormen, maar dat het kan gebeuren is al bijzonder verontrustend. Ze hebben ons geleerd te geloven dat e-boeken, weet je wel, net boeken zijn, maar alleen beter. Intussen hebben we al achterhaald dat ze niet echt willen dat we boeken, zodra je klaar bent met lezen, doorverkopen of aan iemand anders geven, zoals je dat met een gewoon boek doet. Maar nu komen we erachter dat zelfs een aankoop niet als definitief kan worden beschouwd. En ongedaan gemaakt kan worden door de verkoper.

Het is net of Barnes & Noble midden in de nacht onze huizen binnensluipt, en daarbij sommige boeken die we aan het lezen zijn van onze nachtkastjes weghaalt, en een tegoedbon op de koffietafel achterlaat.

Weet je wat het mooiste is? De botte ironie druipt ervan af.

De auteur die het slachtoffer was van deze Big Brother-achtige actie was niemand anders dan George Orwell. En de boeken waren "1984" en "Animal Farm".

Saturday, July 18, 2009

Afhankelijkheid door Chrome Os en Cloud Computing

Tony Mobily schreef een enthousiast artikel over een mogelijke doorbraak van open source software via Chrome OS.
Benjamin Mako Hill geeft een uitgebreide weerlegging waaruit ik dit stuk vertaalde:
"Chrome OS is, zoals is beschreven, een uitdrukkelijke poging tot het bouwen van een systeem dat met name verandert waar het computeren gebeurt. Daarbij probeert Google een OS te maken bouwend op het "Software as a Service". Dat vervangt de toepassingen die een gebruiker kan uitvoeren op zijn eigen computer door toepassingen die draaien op servers, buiten controle van de gebruiker. Een Chrome OS computer hoeft niet krachtig te zijn - Google beweert dat Chrome OS bij uitstek geschikt zal zijn voor netbooks met weinig rekenkracht - omdat het nodige rekenen gebeurt op de servers van Google in plaats van op de netbook zelf.

Als het overschakelen op Chrome OS het mogelijk maakt of ertoe leidt dat Thunderbird wordt vervangen door Gmail , of dat Openoffice.org wordt opgegeven voor gebruik van Google Docs, of Pidgin gebruik te wordt vervangen door web-based Google Talk of Evolution wordt verruild voor Google Agenda, hebben we de invloed en het succes van de vrije software desktop verkleind, en niet haar de overwinning bezorgt zoals Mobily suggereert. In een SaaS wereld, zal er minder vrije software worden gebruikt en, veel belangrijker is, zullen gebruikers minder vrij zijn."


"Bij elke verschuiving van een stuk van gratis software naar een web-gebaseerde netwerk service, zijn we overgegaan van een situatie waarin een gebruiker de controle heeft over zijn of haar software - en de gebruikers van de "traditionele" vrije software toegang te hebben tot de broncode en de zeggenschap hebben over het besturingssysteem waarop de computer draait - tot een situatie waarin gebruikers zeer weinig controle hebben over hun software. Google biedt geen broncode voor de toepassingen die draaien hun web-diensten, en zelfs als ze dat deed, zal zij de gebruikers niet de mogelijkheid bieden om de software die draait op de servers van Google te veranderen.

Chrome OS, of ieder OS ontworpen rond verplaatsen van rekenkracht van de eigen computers van gebruikers naar servers buiten hun controle is een flinke stap terug voor software vrijheid. Als Chrome OS, zoals Mobily suggereert, de sleutel tot de overwinnen van de vrije software op de desktop zal blijken te zijn, zal het echt een ironische en bittere overwinning blijken zijn."

Ik zou hier nog aan toe willen voegen: als mensen via of door hun hardware configuratie afhankelijk zijn geworden van webdiensten, is dat ook een tamelijk bestendige afhankelijkheid, een die duurt zolang het apparaat gebruikt wordt.

Ik zal dat niet willen. Ik denk dan aan wat ik het Albert Heijn effect noem. Kleine detailhandelaren, groenteboeren, bakkers worden weggevaagd via een prijzenslag en zodra de concurrentie is verdreven stijgen de prijzen en wordt de kwaliteit van de geboden producten slechter. Ieder monopolie probeert een zo groot mogelijke afhankelijkheid van de massa van consumenten te scheppen en uit te buiten via geldelijk gewin. Dat is al zo sinds de eerste arbeiders voor het eerst een beetje betaald kregen en konden gaan consumeren: de gedwongen winkelnering. Een Chrome Os is ook een vorm van gedwongen winkelnering; het grote verschil is enkel dat zelfs bewustere open source aanhangers, die komende afhankelijkheid volop lijken toe te juichen. Er lijkt geen werkelijk besef te zijn hoe belangrijk een bepaald soort, materiële, feitelijke, hardware autonomie is.

Het grote voordeel van webgebaseerde applicaties is en blijft natuurlijk dat je die informatie overal kunt benaderen. Maar je bent dan wel afhankelijk van een functionerend internet. Misschien is het niet slim daar al te vanzelfsprekend van uit te gaan, als je ISP weer eens aan het graven is, zoals ik laatst meemaakte. Het zette mij op een pragmatisch niveau aan het denken over die internet afhankelijkheid. Dit verhaal maakt het dilemma veel principiëler.
Zou je MS vertrouwen als die een monopolie kreeg in het cloud computeren? Waarom zou je een dergelijke positie van Google wel toejuichen??
Ik ben in ieder geval begonnen mijn GMail te backuppen in Thunderbird.


een goede inhoudelijke aanvulling van dit artikel vind je hier.

Thursday, July 16, 2009

Beter of beter?

Op wat voor argumenten baseren we onze claims dat open source of vrije software beter is? Het onderstaande artikel van Benjamin Mako Hill pleit voor een belangrijke plaats voor principiële argumenten in ons pleidooi:

Het is een bekend verhaal in de Free / Libre en open source software (FLOSS) gemeenschap. Ondanks het feit dat "vrije software" en "open source" verwijzen naar dezelfde software en de gemeenschappen, leggen de voorstanders van "vrije software", zoals de FSF de nadruk op de rechten van gebruikers: om het vrij te gebruiken, te wijzigen, te delen en er aan samen te werken. En ze vinden dat dat de voornaamste redenen te zijn om voor deze software te pleiten.

Open Source aanhangers zoals het
Open Source Initiative vinden dat we in het pleit voor deze software de nadruk moeten leggen over hoe het veiligstellen van deze rechten resulteert in software met "een betere kwaliteit, grotere betrouwbaarheid, meer flexibiliteit [en] lagere kosten."

Een reden dat ik de neiging heb me verre te houden van dit soort "open source" claims in mijn eigen manier lobbyen is dat ik bezorgd ben over de manier waarop deze argumenten berusten op een reeks van vaak dubieuze empirische claims van superioriteit. Vrije (free) software, aan de andere kant, kan worden gezien als een principiële stellingname. Ongeacht of we spreken over "vrije software" of "open source" heb ik ervaren dat een focus op principiële verklaringen beter bestand is tegen tegenargumenten van mensen die er anders over denken. En het geeft een beter beeld van de motieven van de meeste mensen die een bijdrage leveren.

Over beginselen kun je denken als opinies. Zij kunnen al dan niet overtuigend zijn , maar ze zijn niet goed of fout buiten een bijzonder, specifiek ethisch kader. De meeste mensen zullen niet naar het bewijs vragen voor iemand die zich inzet voor geweldloosheid of vasthoudt aan de gouden regel. Wat zou je moeten bewijzen? Principes zijn gebaseerd op een soort utopisme, ze zijn een verklaring van hoe wij denken over hoe dingen zouden moeten zijn.

Aan de andere kant, het argument van Open Source dat openheid leidt tot betere software of een betere ontwikkeling van software methodologie kan worden gemeten en getest. Vastgesteld kan worden of het klopt of niet. Een FLOSS-programma kan misschien beter of meer betrouwbaar zijn dan propriëtaire software. Of het kan misschien nog slechter zijn. De open source methode zou lagere kosten voor een consument op kunnen leveren of meer rendabel kunnen blijken te zijn voor een producent. Of misschien ook niet. Er zijn tal van FLOSS succesverhalen. Er zijn echter veel meer mislukkingen.

Het probleem voor de open source voorstanders is dat terwijl FLOSS vaak beter is dan propriëtaire software, dit lang niet altijd het geval is. Ik gebruikte FLOSS al in de vroege jaren 1990 en toen had GNU / Linux had ontegenzeggelijk minder mogelijkheden en had meer bugs dan haar concurrenten.

Op zakelijk gebied hebben we in de Dot Com boom en bust (de zeepbel klapte) geleerd dat, ondanks de geruststellende verklaringen van Eric Raymond, de opbouw van een succesvol FLOSS-project moeilijker bleek te zijn dan een bestand en een tarball op een webserver te kopiëren: Netscape is verdwenen; VA -- - de grootste Dot Com IPO --- is een schaduw van haar vroegere zelf; LinuxCare werd een propriëtair software bedrijf.


Indien, zoals open source voorstanders beweren, ons doel is software op een efficiëntere manier te maken of met een grotere winst, moeten we dan ook niet pleiten voor propriëtaire methoden in gebieden waar de ervaring lijkt aan te tonen dat ze effectiever zijn. Maar wie hoor je dit standpunt ooit verdedigen? Waar zijn de open source voorstanders die het toejuichen dat LinuxCare zich zelf redde door het opgeven van FLOSS? Don Marti heeft opgemerkt dat dit lijkt niet te zijn wat er in feite gebeurt:

Helpen mensen echt in hun weekenden lastige nieuwe mensen vrije software te installeren, omdat het beschikt over een efficiëntere ontwikkelingsmethodiek? Natuurlijk niet. Als het alleen om de efficiëntie zou gaan, zouden hobbyisten eerder vrijwilliger zijn bij het vervangen van de oude voorschakelapparaten in bedrijven met verouderde tl-verlichting om hun steentje bij te dragen voor een schoner milieu.

Natuurlijk heeft Marti gelijk. De reden dat honderdduizenden hun tijd hebben besteed om FLOSS inspanningen te ondersteunen heeft minder te maken met een passie voor efficiëntie en veel meer van doen met een verzameling van impliciete principes, die breed ondersteund worden.

Mensen zijn gedreven, ze stellen zich werelden voor, waarin ze graag zouden willen leven. Voor een groeiende groep van mensen is dat is een wereld waar de software kan worden gebruikt, gedeeld, samen, zonder beperkingen of discriminatie. We kunnen hierover denken vanuit een ethische optiek, in termen van een houding van hoe innovatie zou moeten gaan, of als een reeks van politieke of economische stellingnamen. Maar we moeten beseffen dat dit uiteindelijk principiële standpunten zijn.

En als we principiële standpunten innemen, is het op de lange termijn in het belang van zowel onze zaak en als van de geloofwaardigheid van onze argumenten onze lobby voor vrije software in die termen in te kaderen. We kunnen empirisch bewijs gebruiken om onze argumenten te helpen versterken, maar we moeten wel oppassen deze empirische claims niet te verwarren met de principes zelf. Die claims kunnen onjuist blijken, en soms zal dat nog worden bewezen ook.

Door eerlijk onze principes te benadrukken en daarbij niet uit schaamte of verlegenheid het expliciete utopisme te vermijden, kunnen we terug naar vragen als hoe belangrijk efficiëntie als middel naar de verwezenlijking van ons principiële doel is. Vanuit deze optiek moeten we niet proberen uit te leggen waarom FLOSS is beter dan propriëtaire software --- dat kan zij al dan niet op een bepaald moment zijn en dat gaat dan slechts op voor een bepaald project --- maar in plaats daarvan ons afvragen hoe kunnen we het beter kunnen maken.

Mensen zijn creatieve, innovatieve probleem-oplossers. Wij bedenken steeds nieuwe doelen en sociale structuren en technologieën om ze te verwezenlijken. Het feit dat wij een socio-technisch middel hebben gecreëerd om betere software te maken via vrije manieren in zo veel gebieden is een weerspiegeling van dit vernuft. Gerealiseerd volgens de beginselen, die het hart van FLOSS vormen. Wij zouden er goed aan doen te bedenken dat dit is hoe FLOSS zal winnen, niet waarom.

Kommentaar: Wat ik vooral belangrijk vind aan dit verhaal hierboven is dat het helder verwoordt dat vrije software niet per definitie technisch superieur is omdat het op een andere basis gemaakt is. En ook dat het een zwaktebod is al te gemakkelijk die superioriteit te claimen. Wat vooral essentieel is, is dat we waarachtig en eerlijk zijn en alle praktische problemen eerlijk benoemen. De 4 vrijheden zoals die in een eerdere post door Stallman zijn benoemd zijn zo ontzettend wezenlijk en essentieel.
Die geven de vrije software zijn kracht. Ik zie niet in hoe je dat verhaal ooit kunt onderuit halen.
Nu zullen er mensen zijn die zeggen, maar als je de principes zo voorop stelt, maak je het toch technische gebied van software tot een ideologisch en politiek slagveld. Wil je dat echt? Schept dat ook niet een hoop verdeeldheid en politiek geouwehoer?

Daar zijn twee antwoorden op mogelijk. Ten eerste: alles wat te maken heeft met communicatie tussen mensen is altijd tot op de hoogste graad politiek geweest. Kijk naar het begin van de boekdrukkunst. En hoe drukkers politiek ge- en vervolgd werden en gecensureerd. Dit gaat over een van onze meest wezenlijke vrijheden: om op een volstrekt eerlijke, open en transparante manier met elkaar te kunnen communiceren en samenwerken via digitaal verkeer.

Een tweede antwoord over deze zorg om politisering haal ik uit een commentaar:
Er zijn mensen die Stallman verwijten dat ie de politiek de wereld van de computerwetenschap heeft binnengebracht. Dit lijkt me zonder meer misleidend, gebaseerd op een verkeerd begrip van wat politiek is. Politiek gaat over de strijd tussen verschillende belangen. Die strijd speelt zich af rond alle mensen of ze nu bereid zijn om er over na te denken en erkennen wat er speelt en hun handen eraan vuil te maken of niet. Stel, bijvoorbeeld, een situatie van een feitelijke (maar nog niet formeel vastgestelde) open source begint te veranderen in een meer gesloten systeem vanwege commerciële belangen. Die belanghebbenden beginnen te concluderen dat ze meer geld op die gesloten manier kunnen maken, ook al zal het negatieve effect hebben op gebruikers. Dat is politiek: de commerciële belangen zijn de bevordering van hun belangen, en omgekeerd worden de belangen van de gebruikers beïnvloed. Toen Richard Stallman bemerkte dat hij niet in staat was om te kijken naar een printer driver als gevolg van deze situatie besloot bewust daar iets aan te doen; dat was misschien de eerste bewuste toepassing van politieke ideeën naar de computer wetenschap, maar een politieke situatie was zich al het ontvouwen en politiek was zeker verweven met de informatica sinds ENIAC.

Tot slot: En nogmaals zoals Benjamin boven ook stelt, dit gaat niet ten koste van de inzet om de software technisch te verbeteren, maar kan deze inzet juist inspireren en verbeteren omdat we op een realistische manier naar onze situatie kunnen kijken. Met al zijn tegenstrijdige belangen, toko's en ego's. En we hoeven ons nergens voor te schamen. Een mooie serie over de Burgerrechten beweging in de VS heette "Our Eye On the Prize"; als we die prijs maar voor ogen houden, dan lukt het misschien ooit...

Monday, July 13, 2009

Keren de kansen voor GNU/Linux met de komst van Windows 7?

In zijn blog bijdrage "Is Mono A Red Herring" stelt Thomas Holbrook ll dat we ons maar niet zo druk moeten maken over Mono, maar vooral over wat Windows 7 gaat betekenen voor de kansen van Linux op de desktop van de Windowsgebruiker. Kort samengevat: de puinhoop die Vista was dreef een hoop mensen naar GNU/Linux, maar Win7 is een stuk efficiënter en wordt voor de doorsnee XP gebruiker waarschijnlijk hét alternatief of opvolger van XP. Linux heeft weer een geduchte concurrent.
Alle aandacht moet daarom gaan naar wat voor gaten er in het verhaal van Windows 7 als een goed alternatief voor Linux geschoten kunnen worden.
Er is een financiële kant aan dit verhaal. Bestaande XP gebruikers krijgen geen goedkopere update-optie maar betalen het volle pond. Maar er zijn nog veel meer zaken die we onder de aandacht kunnen brengen.
Het krachtigste argument ligt misschien wel in de rottige licentie-voorwaarden die Microsoft hanteert en blijft hanteren. .

In een commentaar las ik deze mooi beeldspraak over de ongelukkige rechtspositie van een Windows gebruiker:
Stel je gaat een auto kopen. De verkoper toont u al zijn geweldige eigenschappen en je bent echt geïnteresseerd. Voornamelijk omdat je denkt dat deze auto lijkt te hebben wat elke auto zou moeten hebben. Je koopt de auto en rijdt er mee weg. Wanneer je even tijd hebt, bekijk je de handleiding en vind je een 235 pagina tellende licentieovereenkomst die inhoudt dat de auto is eigenlijk niet van jou is, maar van de fabrikant van de auto en dat die zich het recht voorbehoudt het voertuig op elk moment veranderen en / of uw pseudo-eigenaarschap van dit voertuig te annuleren. Trouwens, u bent accoord gegaan met deze licentie vanaf het moment dat u met de auto wegreed. Verder heeft de fabrikant heeft beperkingen aangebracht, bijvoorbeeld de auto kan de maximumsnelheid niet overschrijden, de motor wordt op een willekeurig moment uitgeschakeld en uw ruitenwissers gaan niet aan, tenzij u nog eens een extra $ 250 betaalt aan de fabrikant.
[Ik zou er nog aan toe willen voegen; u blijkt uw auto ook niet af te kunnen sluiten, zodat ieder moment iemand er met uw auto vandoor kan gaan, tenzij u bij een bevriende leverancier voor een dure jaarlijks te betalen som een elektronisch slot aanschaft]

En nu, stel je wilt een huis kopen. U koopt dit huis en je moet een aantal renovaties uitvoeren. Dus je wilt de keuken moderniseren (moederbord), u voegt een extra badkamer toe (meer RAM-geheugen) en tenslotte bouwt u nog een overdekt terras buiten (nieuwe videokaart). Je gaat een tijdje op stap en komt thuis en je merkt dat je sleutel niet meer werkt. Waarom? Door al deze wijzigingen die u hebt aangebracht aan uw huis, heeft u er kennelijk een ander huis van gemaakt. U moet het huis opnieuw aankopen.

Natuurlijk kunnen deze vergelijkingen vergezocht lijken, maar ze schetsen wel een passend beeld van je rechten als Windows-licentiehouder. Dit soort dingen zijn niet aanvaardbaar voor de gemiddelde Jan met de Pet. Waarom zou dit aanvaardbaar gedrag zijn voor een software ontwikkelaar / fabrikant?

In een recent interview met Neowin laat Richard Stallman zich uit over de situatie waarin we nu zitten met de komst binnenkort van Windows 7 en Snow Leopard van Apple.

NeoWin: Wie ziet u als een grotere "concurrent" naar Vrije Software: Microsoft of Apple?

Stallman: "Concurrentie" is niet een sterk genoeg begrip om het conflict tussen de leven mét en zonder vrijheid te beschrijven. Vrije software respecteert de vrijheid van de gebruiker; proprietary software neemt die weg.

Er zijn vier essentiële vrijheden in de definitie van vrije software:

Vrijheid 0, de vrijheid om het programma draaien zoals u wilt.

vrijheid 1, de vrijheid om de broncode van het programma te bestuderen, en te veranderen om het programma te laten doen wat u wilt.

Vrijheid 2, de vrijheid om exacte kopieën te herverdelen.

Vrijheid 3, de vrijheid om kopieën van uw gewijzigde versies te verdelen op voorwaarde dat u die gewijzigde versies zelf heeft gemaakt.


Deze vier vrijheden zijn van cruciaal belang omdat ze de gebruikers de mogelijkheid kunnen te bieden samen te werken en ze de controle te geven over wat een programma doet. Door het gebruik van vrije software, hebben de gebruikers de volledige beschikking over hun computers, zowel individueel als collectief. Elke groep of bedrijf kan zelf kiezen voor de veranderingen die zij willen. Iedere persoon of onderneming die niet instemt met die collectieve beslissing kan toch besluiten zelf weer veranderingen aan te brengen in de programmatuur. Degenen die niet kunnen programmeren kunnen toch ook gebruik maken van deze vrijheden, door een programmeur in te huren om de veranderingen aan te brengen die zij willen.

Propriëtaire software houdt de gebruikers verdeeld en hulpeloos, het geeft de ontwikkelaar teveel en een niet te rechtvaardigen macht over wie de software gebruikt. Deze praktijk is verkeerd, en het doel van de Free Software Movement is hier een einde aan te maken. De vraag is niet "Wie zal erin slagen om meer klanten voor zich te winnen?" maar "Kunnen we de vrijheid veroveren in het computeren?"

In het geval van bedrijfsconcurrentie, zeggen we, "Laat het beste product winnen," impliciet uitgaande van de veronderstelling dat alle producten even ethisch zijn, en slechts verschillen in prijs. (Natuurlijk, dat is niet noodzakelijkerwijs het geval; in het ene geval zou het kunnen gaan om een bedrijf met door vakbonden beschermde werknemers en bij het andere om een Sweatshop.) Maar in de wedstrijd tussen vrijheid en afhankelijkheid, moeten we wel zeggen: "Laat de vrijheid overwinnen."


NeoWin: Welke rol ziet u voor non-free/proprietary software in de toekomst weggelegd ?

Stallman: Ons doel is om computer gebruikers de controle te geven over hun computer, die ze niet kúnnen hebben als zij gebruik van propriëtaire software. Dus we streven naar een wereld waarin propriëtaire software heeft geen rol meer speelt.

Hoe dicht we bij dit doel komen is afhankelijk van u, de lezers van dit artikel. Als u besluit om uw vrijheid op te eisen: het is tegenwoordig niet moeilijk om te ontsnappen uit de wereld van de propriëtaire software. Als je je vrijheid niet zo belangrijk vindt, dan zal propriëtaire software wel een rol in je leven blijven spelen.

NeoWin: Wat denk je dat de langverwachte lancering van Windows 7 en Snow Leopard zal doen voor Vrije Software? Zal dit een positieve, een negatieve invloed hebben of helemaal niet?

Stallman: De term "langverwachte" lijkt misplaatst, omdat het meestal toch niet van toepassing is op iets waarvan het bedoeling is een kwalijke (nasty) is .

Windows 7 heeft kwaadaardige functies net als Windows Vista. Deze omvatten functies die gebruikers beperken (Digital Restrictions Management), een achterdeur, die de software open stelt voor niet zelf te bepalen veranderingen, en misschien ook de spyware functies zoals die ontdekt zijn in vorige versies van Windows. Als u niet wilt worden misbruikt, moet u uw computer "ontvensteren".

Windows Vista had grote onbedoelde fouten, alsmede echt opzettelijke, gewilde fouten; samen hebben die geleid tot een sterke reactie. We hebben ons best gedaan dit verder stimuleren via de site BadVista.org. De propriëtaire licenties van Windows hebben bijgedragen aan beide soorten gebreken. Vrije software is niet immuun voor onbedoelde fouten, maar het geeft mensen de vrijheid die te herstellen. Maar het cruciale punt is dat propriëtaire licenties van kwaadaardige eigenschappen en functies een business model maakt. Alleen een propriëtaire software-ontwikkelaar heeft de bevoegdheid kwaadaardige eigenschappen in software in te bouwen en wel zo, dat ze niet verwijderd kunnen worden; als het om vrije software ging, zou iemand anders gebruik kunnen maken van vrijheden 1 en 3 om een niet-schadelijke, verbeterde versie te maken.

Microsoft's ontwerpers zijn niet dom, en we kunnen er niet op rekenen dat ze volgende keer weer fouten maken. We weten nog niet of Windows 7 grote onbedoelde gebreken heeft. Wat we wel weten is dat de ingebakken kwaadaardigheid even vervelend blijft als voorheen. De Free Software Foundation zal blijven proberen om het publiek hierop te wijzen en te informeren zodat het deze kwaadaardige functies kan leren herkennen en verwerpen.

MacOS is net zo kwaadaardig: het heeft ook Digital Restrictions Management. De details zijn anders, maar de algehele situatie is hetzelfde. U kunt niet de vrijheid bereiken met MacOS.

NeoWin: Wat zou u willen zeggen aan al die mensen die van plan zijn van Windows 7 of Snow Leopard aan te schaffen?

Stallman: Die woorden impliceren een gevoel van ontzag vanwege de omvang van het aantal mensen in kwestie.

Ik weet niet hoeveel mensen van plan zijn gebruik te gaan maken van toekomstige versies van Windows of MacOS. Ik weet ook niet hoeveel mensen van plan om een computer aan te schaffen, om erachter te komen dat hij zonder meer wordt geleverd met Windows 7 of zij dat nu willen of niet. Maar zelfs al zijn de aantallen groot, dan nog zal mijn gevoel ten opzichte van hen zal niet een van ontzag zijn, want de vorm van succes, die erin bestaat macht te verwerven over heel veel mensen, dat is niet wat ik wil. Voor het GNU-systeem is de centrale vraag meer hoeveel mensen we kunnen bevrijden.

Mijn boodschap aan iedereen die gebruik maakt van Windows of MacOS is: wees er op attent dat als je een van beiden gebruikt, dat dit betekent dat Microsoft of Apple uw computer beheersen. Zij bepalen wat je kunt doen, en wat je niet kan doen. Dus ontsnap aan deze controle! Join us in the Free World! We hebben 25 jaar eraan gewerkt om het op te bouwen tot wat het nu is, terwille van de vrijheid. Het enige wat u nog hoeft te doen is te kiezen voor die vrijheid."

Het zal jullie niet verbazen dat ik het een glashelder betoog vind. Ik vind het heel treffend hoe Amerikaans Stallman's betoog, zijn beroep op de vrijheid is. Het verlangen naar echte, inhoudelijke autonomie en democratie is de essentie van zijn stellingname. Desalniettemin alle argumenten tegen Wndows 7 zijn welkom.

Welke organisaties vechten voor onze privacy rechten

Catharina kaart in haar Kletskous blog de positie van Google aan:

Google: een open source wolf in schaapskleren?


In de commentaren lees je toch een sterke neiging Google als een bondgenoot te zien en wordt de zorg van Catharina te makkelijk weggewuifd. Ik deel haar zorg:
Wat we in de 90-er jaren nog een horrorscenario vonden wat betreft invasie van onze privacy, is intussen dagelijkse realiteit en iedereen vertrouwt er op dat het geen ernstige consequenties zal hebben (vergelijk het ongegronde vertrouwen in de bankwereld). Tegelijk hebben we nauwelijks inzicht wat er met al die data die Google over ons verzamelt gebeurt. In deze verslechtering speelt Google een centrale rol. Als Google een grote speler wordt in het OS gebeuren zal daar zeker ook weer een prijs voor moeten worden betaald, niet bij aanschaf maar bij gebruik in de vorm van verdere informatie over ons die voor hen beschikbaar komt. We moeten dat gewoon niet willen; het maakt ons als individu heel kwetsbaar.

Als we de geest van de vrije software gedachte koesteren gaat het om zelf controle houden, transparantie van wat er gebeurt, en vooral computeren als doel op zichzelf, voor de functionaliteit die jij als gebruiker wilt en niet als pionnetje in een af ander global business plan.

Het bracht me ertoe eens op onderzoek uit te gaan. Zijn er eigenlijk alternatieven voor Google als zoekmachine, die minder commercieel zijn of meer betrouwbaar in de zin van gericht op de belangen van de gebruiker, privacybescherming, etc? Ik ben er niet achter kunnen komen. Maar anderen wel, zie het einde van deze post. Tips zijn meer dan welkom. Ik zou zeer blij zijn met een zoekmachine die niet gelijk met allerlei commerciële zoekresultaten komt als je naar een artiest, schrijver etcetera zoekt..

Wat vind je voor kritiek op Google? Veel over hun beleid in China; zie ook hier. op plannen medische dossiers aan te leggen een interessant artikel van Karin Spaink. Hun verzet tegen het korter opslaan van gebruikersgegevens; hoe ondoorzichtig wat en hoe Google met gegevens over doet...Eigenlijk valt me vooral op hoe weinig er te vinden is over kritiek op Google. Deze Wikipedia pagina over kritiek op Google is maar magertjes. Een Nederlands kritisch artikel vind je hier (link gevonden door Ubuntu Demon ) Een goed en informatief artikel maar alweer twee jaar oud en het veelbelovende opensearch project dat een alternatief voor Google wilde bieden lijkt zo dood als een pier. Een bijzonder goed artikel uit de Groene vindt je hier.

De meest gedegen kritiek komt van privacy beschermende organisaties zoals EPIC (Electronic Privacy Information Center). Recent is er via een open brief van een grote groep deskundigen nog een oproep aan Google gedaan om cloud computing via Google beter te beschermen.

Een actieve organisatie tegen Google is Privacy International, een Engelse club, die interessante initiatieven ontplooit tegen Google . Vervolgens probeerde Google de organisatie verdacht te maken door te beweren dat M$ P.I. zou betalen om Google in een negatief daglicht te stellen. Zie het verweer van P.I hiertegen.
P.I. voerde al in 2004 een actie tegen GMail

Op hun site vind je ook een zeer duidelijk en helder artikel met veel inhoudelijke kritiek op Google's nieuwe advertentie platform. Kern van de zaak: Google belooft transparantie aan de gebruiker maar biedt die in feite niet.

In de comments wordt verwezen naar IXquick. Dat ziet er erg goed uit. Een metasearch machine die in ieder geval je privacy beschermt. Hier het in het commentaar genoemde artikel in Webwerereld. Een belangrijk positief punt is dat Ixquick ook het zoeken via https mogelijk maakt: https://ixquick.nl/
"Dit voorkomt dat data kan worden 'afgeluisterd'. Een Chinese burger kan zoeken op 'Plein van de Hemelse Vrede' zonder opgemerkt te worden door de Chinese regering."

Hier vind je een search plugin voor Firefox:
https://ixquick.nl/eng/download_ixquick_plugin.html

Nu maar eens uitproberen hoe goed ie zoekt.


Meer info over Googleś Chrome OS: http://googleblog.blogspot.com/2009/07/introducing-google-chrome-os.html

Sunday, July 5, 2009

Aleutia H1 Hotel PC -Stille, enegiezuinige en redelijk snelle media pc met Ubunu 9.04




:"Een pc, die is ontworpen voor in je woonkamer.

Elke pc in een kamer in een 5 sterren hotel zou klein, stil en concurrerend geprijsd moeten zijn en idealiter kunnen omgaan met alle nieuwe HD-content. Je kan dat niet met small cllients. Small Form Factor PC's maken te veel lawaai.


Een Nvidia Ion PC met HD video playback en digital audio out

De onboard-Ion Nvidia chipset betekent dat voor de eerste keer, een kleine pc als de H1 gesmeerd 1080p content kan afspelen , of streaming via de Gigabit LAN-poort of van de interne SSD.
Geen bewegende delen, Volledig Stil (0 dBA)

Geen harde schijf, geen ventilator die verstopt raakt met stof en alsmaar lawaaiiger wodt. Minder dingen kunnen mis gaan.
HDMI, DVI, VGA en optische SP / DIF Audio Output 7.1 surround sound ondersteunen en zowel een HDMI-en DVI-poort voor flexibiliteit. En er is een eSATA-poort voor aansluiting van een snelle externe drive.

Er is een Deluxe Edition met Built-in 802.11n Wi-Fi en Dual Core CPU (maar met fan).

Voor klanten die betere prestaties en draadloze connectiviteit willen, de luxe uitgave biedt lange afstand 802.11n Wi-Fi en twee aparte 1.6GHz Intel Atom-processors. Omdat elke processor hyperthreaded is , ziet Ubuntu dit als vier kernen!

Draait op Ubuntu Linux, Windows Embedded Standard 2009, Vista en Windows 7.

Als u de H1 als een thin-client voor het streamen van media wilt gebruiken, zul je waarschijnlijk willen kiezen voor Linux of WEST 2009 ($ 90, voorheen XPe). Maar voor degenen die dit als een HTPC willen, we hebben het getest met Windows 7 Release Candidate, evenals Vista en XP.

The Perfect Boxee of XBMC Box

Omdat de H1 klein en stil is, en wordt geleverd met de juiste connecties voor HDTV en Ubuntu vooraf geïnstalleerd, is het een perfecte pc voor Boxee software, en veel minder duur dan een Mac Mini.

Optioneel 2.5 "High Speed 32GB SSD, harde schijf tot 500 GB

Er zit 8GB interne solid state opslag standaard in - geschikt voor gebruik als een Ubuntu desktop. Dit kan worden opgewaardeerd tot een veel snellere Patriot 32GB SSD (of zelfs sneller Patriot Torqx 128GB Drive) of, als u liever voor het gebruik van een bewegend deel kiest, een 320GB of 500GB harde schijf.

Ultralaag vermogenssystemen = Lagere TCO

Of u de Nvidia Ion H1 gebruikt als een HD set-top box, Boxee Box, of media-streaming-client, of gewoon een klein HTPC, we verwachten dat u hem de hele tijd aan laat staan. En met het stroomverbruik van slechts 25W (een kwart van de 100W gebruikt door eenvoudige kleine form factor pc's) zullen de totale gebruikskosten zal veel lager zijn.

De Nvidia-Ion gebaseerd H1 PC heeft geen ventilator en heeft geen bewegende delen. Het past in je hand en meet slechts 19,2 x 21,0 x 6,2 cm (breedte x diepte x hoogte). Zijn kleine formaat maakt het ideaal voor gebruik in slaapkamers en woonkamers."


specificaties: http://www.aleutia.com/products/h1-hotel-pc

Commentaar: Tot zover het reclame praatje.
Dit is dus de Point of View Nvidia Ion Mainboard POV/ION330. Hier een recensie op tweakers.net Daar rezen twijfels of de digitale audio out wel surround geluid geeft (voor mij niet zo van belang). Ze claimen boven van wel.

De basis editie kost 199 pond + 4GB DDR2 RAM voor 25 pond. SSD High Speed 32 gig i.p.v. 8 gig kost 90 pond extra. De De Luxe editie kost 299 pond + wat je als extra opties kiest. Prijzen exclusief BTW. De basiseditie met 32 gig SSD en 4 gig DDR (zoals ik dit zou willen) kost inclusief 10 pond shipping 372 Engelse Ponden oftewel rond de 430 Euro.

Dit is eigenlijk wel wat ik zoek; maar het eind van het jaar komt die ION 2 en ... en...zo stel ik al anderhalf jaar een aanschaf van een stille pc voor het lichte werk en wat filmpjes kijken en flacjes afspelen via digital out alsmaar uit. Lekker goedkoop!!
Maar goed, toch maar even wat reviews en gebruikerservaringen afwachten..

Friday, July 3, 2009

Windows 7 en kunstmatige restricties voor goedkope netbooks

Ik vond nog een artikel dat een prachtige aanvulling is op mijn vorige bijdrage:
"Linux hoort op het netbook

Microsoft heeft beloofd de komende Windows 7 zal goed zal werken op een netbook. En heeft een fraai plan ontwikkeld om haar marktdominantie op alle terreinen te behouden.

Maar ook wil Microsoft wil weer terugverdienen op de goedkope licenties die het moest toestaan om de netbook markt weer te gaan domineren na aanvankelijke succes van de linux gedreven Asus EEE PC. Microsoft werkt met een strategie om scherp geprijsde softwarelicenties te verkopen, maar vervolgens deze Starterversie te belasten met beperkingen voor de gebruikers, zodat zij uiteindelijk weer zullen gaan dokken voor een upgrade.

Windows 7 zal verkrijgbaar zijn in verschillende vormen, zoals thuis-en professionele uitgaven, net als vorige Microsoft-besturingssystemen.

Het zal ook worden uitgebracht in een zogenaamde netbook-sized uitgave bekend als "de startersversie."

Ik heb direct al problemen met de naam. Microsoft suggereert dat mensen die een netbook kopen voor het eerst computer gebruiken?"
Mijn commentaar: Of bedoelen ze met starter, start paying? Je betaalt aan, de rest komt later?

De schrijvers vertelt dan over de kunstmatige restricties die in de Starterversie worden aangebracht zoals dat het bijvoorbeeld onmogelijk is zelf je bureaublad achtergrond te veranderen. Het is afwachten hoe het plaatje er uiteindelijk uit zal zien op de netbook met startersversie W7; wees niet verbaasd als je extra functionaliteit bij moet kopen. Bij M$ zijn ze immers meesters in het te gelde maken van software-licenties.
Eerder was er sprake van dat je niet vier of meer programma's tegelijk zou kunnen draaien.
Het artikel besluit:
"Linux is het enige besturingssysteem voor netbooks die al zijn gebruikers gelijk behandelt en geen arbitraire beperkingen hanteert die plotseling als een bevlieging opdoemen. Linux werkt gewoon zo goed als het kan.

Windows 7 komt, maar is het de slimste keuze voor uw netbook in de toekomst? Wilt u ervoor gaan betalen en dan ontdekken dat je nog meer moet gaan betalen, omdat "feature X" is niet opgenomen? " ( Of voeg ik toe: een toekomstige nieuwe feature niet wordt opgenomen of pas na betaling?)

"Dit is de echte reden dat we zeggen dat Linux free is. Het is niet alleen omdat het is gratis (wat het is), maar omdat het echt vrij is. Het zal de gebruikers niet dicteren hoe het kan worden gebruikt en waar en wanneer en waarom."

Meer informatie over hetzelfde onderwerp:

http://blogs.computerworld.com/netbook_2009_the_four_big_changes (zie punt 1) en

http://www.computerworld.com/action/article.do?command=viewArticleBasic&articleId=339666

Citaat:
Eens kon Microsoft in een snelle move netbook verkopers en -kopers weer in het gareel krijgen. Maar het moet oppassen voor een drietal netbook georiënteerde Linux initiatieven: Google's Android, Intel's Moblin 2.0 en netbooks powered by-chips uit het Verenigd Koninkrijk op basis van ARM. Elke een van deze is een bedreiging voor Microsoft: omdat Google Android is een bedrijf dat een gebruikersbereik heeft dat zeker zo groot is als Microsoft; Moblin omdat Intel zijn Wintel partnerschap lijkt te open te breken voor nieuwe met iedereen in desktop-Linux En ARM omdat netbooks gebaseerd op die architectuur de goedkoopste van alle zullen worden en Windows daar zelfs niet op kan draaien.

Hoe zou een hardware doorbraak voor linux bewerkstelligd kunen worden?

Linux Netbooks: back to the facts

is een interessant artikel over waarom het toch misging met de verwachte doorbraak op het hardware-front.
De verkopen van Linux netbooks doen het veel beter via Internet dan via winkels en de winkels hebben ook het meest te maken met mensen die hun apparaat terugbrengen. Men denkt dat het te maken heeft met het feit dat het juist ervaren gebruikers met redelijk wat kennis van hard- en software hun bestellingen via internet doen.
Veel consumenten denken dat een netbook gewoon een klein notebook is en verwachten dezelfde functionaliteit (60 % dacht dat bleek uit een recente studie;); het concept van de netbook is niet bij ze overgekomen. Veel mensen willen gewoon een bureaublad. Netbooks met een SSD werken goed op Linux maar minder goed op XP (en ook minder op Windows 7).
Veel gebruikers willen veel opslagruimte en zien het voordeel van een SSD gewoon niet zo.

Tot zover dit artikel. In een vervolgartikel schetst dezelfde auteur, Erlik, drie wegen naar succes voor de Linux netbook. De eerste is die van het smartbook

"Zoals ik eerder heb uitgelegd, zijn Qualcomm, Nvidia en andere fabrikanten van ARM-gebaseerde processors processoren op de markt aan het brengen, die krachtig genoeg voor het aandrijven van een netbook. Dit is in feite het begin van een oorlog met Intel en hun Atom-processor. Netbooks op basis van ARM ontwerpen hebben vele voordelen ten opzichte vanop Atom gebaseerde: ze worden veel lichter, de batterijen hebben een langere levensduur en ze kosten minder. Zelfs indien deze processors minder krachtig zijn dan de Atom, hebben ze versnellingscircuits ingebouwd voor video-decodering, dus met de juiste driver moeten ze zelfs in staat om HD-video beter af te spelen dan een Atom-gebaseerde machine." Het was een dergelijke Arm machine, de Snapdrageon die door Asus onder druk van MS van de PC beurs van Taipei werd verwijderd.

Hier is een leuke demo van de Always Innovating Touchbook met een ARM porcessor, een veelzijdig apparaat met 15 uur batterijduur, zonder fan dus stil, de mogelijkheid om intern usb geheugen op te slaan, en het keyboard los te koppelen en het scherm als een tablet pc te gebruiken en dat voor $399 ( 299 zonder toetsenbord)!!

http://link.brightcove.com/services/player/bcpid980795693?bctid=14530448001



Als tweede weg of kans op doorbraak voor Linux noemt hij de het prijsvoordeel, "met linux nu nog goedkoper". Windows7 moet zijn geld opbrengen en zal niet voor een appel en een ei op netbooks gezet kunnen worden zoals XP.

Als derde kans noemt hij de weg van het vermogen.

"Microsoft heeft een hoop onredelijke beperkingen aan de hardware opgelegd die kan worden verkocht met de Windows 7 startersversie. Dit betekent dat Windows-gebaseerde netbooks zeer beperkt zijn in de HDD ruimte, het geheugen en de prestaties. Microsoft doet dit om te proberen om de consumenten naar veel duurdere machines te duwen met ook duurdere edities van Windows 7.

Het netto resultaat is echter dat op Linux gebaseerde netbooks kan veel krachtiger kunnen zijn dan hun Windows-equivalent. Archos nog maar onlangs in Frankrijk een Ubuntu netbook op de markt gebracht met een 500 GB harde schijf en 2 GBS ram."


Commentaar: Ik geloof niet zo in die twee laatste wegen. De Windows-liefhebbers zullen een goedkope en krachtiger linux-netbook aanschaffen en er een illegale versie van Windows 7 op zetten.

Ik ben van mening dat de doorbraak slechts kan komen van een creatieve hardware-vendor die alle sterke kanten en het wijde scala aan voordelen en mogelijkheden van de diverse Linux desktop distributies, de bestaande software kant dus , weet te verbinden met een aantrekkelijk hardware pakket. Met een groot aantal toepassingen standaard geïnstalleerd. De doorsnee Windows gebruiker weet echt niet hoeveel schitterende open software op hem ligt te wachten. Die hardware vendor zou eventueel wat geld moeten steken in de verbetering van de documentatie of hulpprogramma's en zorgen dat die goed meegeïnstalleerd zijn. Documentatie is nog te vaak matig voor gui programma's.
Een mooie en degelijke hardware uitvoering a la Mac an de buitenkant, maar dan met betere prijs /kwaliteit verhouding voor de hardware binnenin.
Een machine die qua specificaties alles kan wat een doorsnee XP machine kan, meer hoeft echt niet; populaire toepassingen zoals als HD video kijken, lossless audio die via een digitale uitgang afgespeeld kan worden op de audio installatie, fotobewerking, enz. De Synaptic Packet Manager is een handig en veilig installatiesyteem. Ik zit zelf niet te wachten op draaiende kubussen en wobbelende vensters. Een supersnel reagerende desktop, superstabiel zonder haperende programma's. Dat is wat de doorsnee gebruiker wil. Die milieuzuinig is (30 watt of zo) , stil of zelfs geruisloos. En betaalbaar, maar hoeft ook niet supergoedkoop (400 a 500 euro). Het kan allemaal. Een portable versie van dit pakket (13 inch notebook) en een vaste desktop versie. Het profiel van de ideale machine - op dit moment- is eigenlijk al best duidelijk. Veel mensen hebben hun oude XP bak of laptop omgevormd tot een lekkere Linux machine, die omdat ie geen last heeft van bloatware, virus controles, defragmentatie-programma's en andere elllende draait als een zonnetje. Als zo'n machine dan ook nog eens in 5 a 20 seconde opstart, dan kan het niet meer stuk!! Als ik zo'n hardware-innovator was zou ik een prijsvraag uitschrijven voor de best getunede machine met bepaalde hardwarespecificaties en daar mijn systeem op baseren.

De belangrijkste selling points van Linux zijn denk ik: de veel betere veiligheid, af van alle ellende met virus programma's, de geringere systeemeisen, de grote stabiliteit, maar dat weten jullie allemaal natuurlijk al.
Of de ideologische kant, de vrije software, de openheid, transparantie en zelfcontrole een grote rol gaat spelen hangt af hoe groot deze discussie wordt. Hoe goed we de vergaande implicaties van de keuze voor vrije software voor het voetlicht kunnen brengen. Hoe duidelijk het voor de doorsnee gebruiker zal worden dat hij voortdurend de tang wordt genomen door MS die hem om de zoveel jaar weer een nieuwe dure machine en weer een dure software-licentie door de strot probeert te duwen.

Thursday, July 2, 2009

Ubuntu over Mono

Mono Position Statement

Verklaring van de Ubuntu Technical Board:

"Met betrekking tot de standaard geïnstalleerde bundel van toepassingen worden aanvragen beoordeeld en vergeleken met elkaar op basis van verdienste en functies. Deze vinden vaak plaats tijdens de Ubuntu Developer Summits, onlangs nog in verband met de keuze voor de standaard mediaspeler.


Een door de gemeenschap gedeelde zorg over Mono is het positie van de erin opgenomen octrooien, grotendeels vanwege de initiatiefnemer van de C # taal en de er aan verwante ECMA normen.

De Ubuntu Project neemt patent kwesties serieus , en de Ubuntu Technische raad (Ubuntu Technical Board) is het besturend orgaan dat omgaat met beschuldigingen van octrooi-inbreuk. De Ubuntu Technische raad streeft ernaar om de rechtenhouder open tegemoet te treden met betrekking tot de code die we in onze distrobutie opnemen. Als een rechtenhouder stelt dat er een inbreuk op het octrooi is gepleegd in verband met een bepaalde code, zal het Technische Bestuur zal zich bezig houden met het onderzoeken van dergelijke vordering.

De Ubuntu Technical Board heeft geen claims van inbreuk tegen de Mono stack ontvangen, en is niet op de hoogte van dat enige, soortgelijke claims zouden zijn ontvangen bij andere, soortgelijke projecten.

Het is gebruikelijk in de software-industrie om octrooien aan te vragen als bescherming tegen geschillen, in plaats van dat je zo' n aanvraag gelijk kunt zien als een intentieverklaring om zelf te gaan te procederen.
Daarom vinden wij loutere bestaan van een octrooi, zonder dat er een claim van inbreuk door de rechtenhouder is gedaan, is niet voldoende reden is tot uitsluiting van het Ubuntu-project.

(Terwijl het Ubuntu-project alert wenst te reageren op octrooi-inbreuk vorderingen, kunnen we niet reageren op de beoordeling en toetsing van de claims door anderen dan de geregistreerde rechten houder.)


Gezien het bovenstaande ziet de Ubuntu Technical Board geen reden om Mono of toepassingen erop gebaseerd buiten te sluiten uit het software-archief, of van de standaard-installatie .

Aangezien de Mono-stack al een afhankelijkheid is in de standaard installatie voor vele remixes van Ubuntu, met inbegrip van de Desktop Edition, is er geen reden om een afhankelijkheid van Mono als een probleem te zien wanneer men een aanvraag doet een toepassing op te nemen in de standaard set.

(Andere remixen kunnen uiteraard andere overwegingen laten tellen zoals de implicaties voor de ruimte op een installatie cd die het Mono platform vergt.

Scott
namens de Ubuntu Technical Board"

Commentaar: Ook nu weer een pragmatische, maar heel duidelijke verklaring.
Ook het feit dat de verklaring wordt afgegeven en de discussie niet wordt genegeerd is erg positief. Maar of dit onze bezorgdheid wegneemt?
Ik zou de Mono discussie graag als een mogelijkheid willen zien om de eisen die we stellen aan niet-gebondenheid aan software patenten, aan de garantie voor de vrijheid van de software, die we willen gebruiken, duidelijker te krijgen.
Ik hoop dat er mensen zijn die met een stel duidelijke en heldere regels komen, die nuttig, en werkbaar zijn en vertrouwen geven in de toekomstige onafhankelijkheid van propriety sofware voor de Free Software. Een nieuw kwaliteitsmerk, dat niet alleen betrekking heeft op een afzonderlijke applicatie, maar ook op een gehele distributie. Een soort milieuwijzer waarin best een aantal gradaties mogen bestaan, maar waarbij het uiteindelijke ideaal recht overeind blijft staan.