Tuesday, November 24, 2009

Hoe wanhopig kun je worden? Windows 7 launchparty

Altijd gedacht dat er in de VS geen slechte acteurs waren. Ik heb nog nooit zo'n pijnlijke vertoning gezien. Speelt MS de underdog hier? Of hebben we de OS oorlog echt gewonnen (tenminste van Microsoft)? Het is werkelijk zielig hoe ze het idee van de Ubuntu launchparties proberen te imiteren en hoe totaal inhoudsloos het wordt omdat ze totaal geen betrokkenheid hebben bij waar ze het over hebben. Bizar!! "This is your party." Stel je voor, dat Microsoft dit zomaar aan ons toevertrouwt!" Inderdaad. Grass-root level betrokkenheid blijkt heel moeilijk te imiteren:"It's all about us, the computer user. " Puke..Het moet wel een Linux-mol zijn die hier verantwoordelijk voor is..
En mis deze mash-up niet ;-))Of deze parodie.

Als je Engels niet zo goed is en je mist wat voor onzin ze precies uitkramen

Monday, November 23, 2009

Op wat voor apparaat komt de Google ChromeOS?


Uit de laatste regel van het vorige blogbijdrage blijkt dat Canonical werkt met Google aan apparaten met ChromeOs erop. Dat lijkt erop de wijzen dat Google niet afwacht of hardware vendors de draad oppikken, maar zelf met een goed doordachte hardware oplossing voor zijn CromeOS op de markt wil komen.
Toen ik in die richting begon te denken, kwam ineens het Polaroid concept in mijn gedachten. De Polaroid-camera was een makkelijke en spotgoedkope camera. De firma verdiende zijn geld met de dure filmpakketten. De dienst die je kocht met een Polaroid was het onmiddellijk ontwikkelen en afdrukken. Je kon gelijk zien hoe de foto geworden was. Met de komst van de digitale fotografie was dat echter niet meer uniek. Einde Polaroid. Kodak werd rond 1900 groot met de Brownie, een goedkope kamera met een rolletje erin die je na het maken van foto's opstuurde en terugkreeg met een nieuw rolletje erin en de afgedrukte foto's. Voor het eerst werd het voor de massa betaalbaar foto's te maken.

Voor de massale adaptatie van een nieuw product is nodig een unieke, nieuwe dienst (of een samenhangend geheel van diensten) aan te bieden, die gebruikt maakt van de nieuwste cutting edge techniek, een zeer groot gebruiksgemak biedt en verhoudingsgewijs goedkoop is. De meest recente doorbraak van een dergelijk product is de IPhone. De gebruikersinterface werkt prachtig met het nog nieuwe multitiouch; het bevat met de vele applicaties een zeer boeiend scala aan nieuwe diensten, maakt daarbij optimaal gebruik van de mogelijkheden die de integratie van internet én bellen én gps biedt. Op vakantie in New York, lokaliseren waar je bent, de nabije restaurantjes en bezienswaardigheden opzoeken en gelijk een tafeltje of kaartje reserveren. Heel veel gebruikers nemen hun ketening aan Apple voor lief met zoveel gebruiksgemak.

Terug naar Google. Welke dienst wil Google ons verkopen?? Het bijzondere is dat Google ons als eindgebruiker nooit laat betalen. Dat heeft Google heel populair gemaakt. Als we een goedlopende blog hebben worden we als we er aan reclame mee doen betaald voor het generen van een reclameplek. En Google betaalt ons in natura voor het ontvangen van reclame, wanneer we een van haar vele webdiensten gebruiken. Google is dus in essentie geen zoekmachine maar een reclame-distributiebedrijf. Google koopt geen reclamezendtijd zoals de reclamefirma's op de tv. Het creëert reclametijd. De bedoeling van Google is de tijd dat we ons blootstellen aan hun reclame zoveel mogelijk te vergroten.

Wat wij aan Google in feite verkopen is reclame-ontvangsttijd. Of we nou googelen, Gmail gebruiken of Google Docs, in ruil voor de dienst ontvangen we reclame. De zeer eenvoudige wijze om reclame te blokkeren in Firefox via AdBlock Plus dwong Google met een eigen browser te komen. Die moest sneller en stabieler zijn dan andere browsers. In GoogleChrome is reclame blokkeren al een stuk lastiger. Bovendien is het de opmaat voor een ChromeOS.

Waarom wil Google eigenlijk een eigen besturingssysteem? Uitbreiding van de reclametijd. Reclame in de browser, daar zijn we aan gewend. Op het bureaublad werd het niet en nooit geaccepteerd. Reclame op het bureaublad, dat zijn Trojans. Daarom moet de webbrowser het besturingssysteem worden. De container voor alle op reclame gebaseerde diensten die Google op internet aanbiedt. Hoe meer het besturingssysteem zich via de browser presenteert, des te meer reclametijd is er voor Google.

Het apparaat dat Google op de markt gaat brengen, moet je dus dwingen al die Google-diensten te gaan gebruiken. Net zoals je voor de Polaroid geen andere niet-Polaroid filmrolletjes kon kopen. Het mooiste voor Google zou een apparaat zijn dat eigenlijk een wireless thin client is, die geheel afhankelijk draait op de Google webservices. Dat wil zeggen dat het apparaat eigenlijk alleen bruikbaar is in samenhang met die diensten. Net zoals Apple haar gebruikers aan de door Apple-shop verkochte applicaties ketent. Maar dit gaat natuurlijk veel verder.

Welke hardware is in dit verband voor Google interessant?
Ik gok er op dat het nieuwe apparaat gebruik zal maken van de ARM architectuur (relatief weinig, maar zeer effectieve goedkope rekenkracht).
Laten we nu kijken naar de diensten waar Google flink in geïnvesteerd heeft:
Google Earth/Maps vraagt eigenlijk om een gps functionaliteit. Maar is toch niet waarschijnlijk: wordt te duur en ik denk dat het apparaat vooral voor thuis is bedoeld. Of misschien komt er een luxere, kleinere versie met gps voor als je op stap gaat.
Youtube/Picasa vereist een redelijk goed niet te klein scherm. Google Books vraagt om een ereader achtige vormgeving en functionaliteit. Google concurreert met Android al op de heftige markt van de IPhone. De markt van de netbooks is al verdeeld. Het moet ook gewoon een nieuw apparaat zijn. Ik denk dat het in de richting zal gaan van een Crunchpad-achtig tablet pc in de pricerange van $200 tot $300. Misschien dus ook een kleinere luxere versie op A5 (met gps) maar eerder toch een grotere op A4. Want met een werkbaar touch typevenster (Google Docs).

Toevoeging over de 12 inch Cruncpad op ma mid 14:50: Zie ook dit webfilmpje op 39 minuten en deze webpagina. De ontwerper van Crunchpad, Michael Arrington heeft het over Crunchpad in vergelijking tot de Apple tablet als over een veel goedkopere en eenvoudiger, lichtere web-only device!! "It only has a browser." En hij kondigt aan: "that there should be some big news about the device coming shortly."

Het nieuwe Google apparaat moet wel iets unieks zijn. De drempel even het internet op te gaan moet zo gering mogelijk zijn. Een cunchpad-achtig apparaat met snelle boottijd maakt het internet, de webbrowser direct en op elke plek in huis toegankelijk. Het betekent de doorbraak van de pc everywhere met een ereader functionaliteit plus het comfort van een prettig leesbare venster-grootte. Ik ben benieuwd hoe dicht ik erbij zit.

toevoeging 26 nov, bevestiging ARM hypothese:
Waiting for ARM

Most likely, the operating system is waiting for ARM-based hardware to come out, Jim McGregor, chief technology strategist with In-Stat, told LinuxInsider.

"Google is putting in place two of those pieces -- "the software base and the ecosystem infrastructure, with their app store and stuff like that -- but they need the right hardware devices out there too," emphasized McGregor.
zie verder het genoemde artikel.

Saturday, November 21, 2009

Snelheid en eenvoud als verkoopargumenten ChromeOs

Het is altijd weer frappant om te zien hoe handig en geraffineerd the Big Ones hun producten weten te verkopen (bekijk de prachtige tv-serie Mad Men voor meer inzicht in hoe het reclamewezen werkt). In dit filmpje wordt duidelijk wat de belangrijkste selling points van Chrome Os zullen worden en waar al de andere gnu/linux distro's mee zullen moeten gaan concurreren: snelheid en eenvoud.

De zwakke kanten van dit systeem moeten er door ons ingehamerd worden:
1. zonder internet geen computer en nog erger zonder Google geen computer; dus afhankelijkheid wanneer we een programma kunnen draaien
2. totale afhankelijkheid in data-opslag en -beschikbaarheid, plus alle kwetsbaarheden die daar bij horen zoals verlies van zelfbeschikking over onze opgeslagen data bijvoorbeeld door format/programma afhankelijkheid, steeds groeiend hoe langer we van deze diensten gebruik zullen maken. Zullen we ooit nog in de toekomst van diensten kunnen switchen zonder een gevoelig data-verlies te leiden? We weten het niet.
3. onzekerheid over of bedreiging van onze privacy-rechten. In het algemeen geformuleerd afhankelijkheid van en gebrek aan controle over hoe we een programma kunnen draaien.
4. verlies van de andere belangrijke vrijheden van Free Software: inzicht in de code, de mogelijkheid de code te veranderen en aan te passen aan de eigen behoeften en te delen maar nog belangrijker het verlies van de community effort en controle, het vrije ecosysteem dat zorgt voor vernieuwing en aanpassing aan de creatieve wensen die er steeds weer in de gemeenschap opborrelen. De ontwikkelingsrichting van de software wordt bepaald door Google 's bedrijfsbelangen in plaats van de behoeften van de community.

[In een commentaar wordt opgemerkt dat het ChromeOs toch open source is. De webservices die de centrale applicaties vormen in het besturingssysteem zijn echter niet open source. Wat is voor de doorsneegebruiker, die streeft naar controle en zelfbeschikking over zijn computergebruik de zin van dit OS -dat zonder webservices niet meer is dan een kaal raamwerk- als hij niet beschikt over eigen servers?]

In plaats van te kiezen voor de vrijheid en veelzijdigheid van die gemeenschap leveren we ons over aan een blijvende afhankelijkheid (ook door hun al genoemde bezit van onze data over de jaren heen) van de nieuwe Big Brother Google, die al een veel te grote greep heeft op ons zoekgedrag en daarmee op onze mogelijkheden tot kennisverwerving via internet.
Dat ChromeOS linux code gebruikt maakt het niet tot een vrije OS.
Lees ook nog eens de uitleg van Benjamin Mako Hill waarom software as a service zo'n aantasting vormt van onze computervrijheid.
De vrije computergebruiker zou Chrome OS naar mijn idee alleen al onze deze redenen fundamenteel kunnen afwijzen en boycotten.

Dat Canonical, de moederfirma met Google samenwerkt aan ChromeOS
of liever gezegd op de payroll staat van Google, maakt het er voor mij niet beter op. Integendeel:
In the interest of transparency, we should declare that Canonical is contributing engineering to Google under contract. In our discussions, Sundar Pichai and Linus Upson made it clear that they want , wherever feasible, to build on existing components and tools from the open source community without unnecessary re-invention. This clear focus should benefit a wide variety of existing projects and we welcome it.



Uit de slotopmerking in de blogbijdrage komt nog een derde element in de verkoopstrategie van Google voor zijn ChromeOs naar voren: (zeer?) goedkope hardware
In addition to delivering Ubuntu experiences with both existing and new OEM partners, we will be working with Google on Chrome OS based devices.

Friday, November 13, 2009

Patenten verworden tot een vorm van landje pik voor de grote bedrijven

Kletskous kwam in haar uitstekende blog met een boeiende bijdrage over de consequenties van software patenten.
Vergeet niet de petitie te tekenen tegen softwarepatenten!

De reden dat ik nog een keer terug kom op dit onderwerp is een toevoeging van Katerina in een commentaar, met een verwijzing naar een boeiend artikel waar een concreet voorbeeld wordt gegeven van de schokkend onrechtvaardige uitwerking van software-patenten.
De analyse waarmee dit artikel besluit wil ik nog even hier naar voren halen, omdat het zo verschrikkelijk helder is. Het maakt duidelijk dat het niet in de eerste plaats gaat om een financiële kwestie. Het bedreigende is niet dat het gaat om een vorm van oneerlijke concurrentie zoals we gewend zijn in deze tijd van monopolies maar om een manier waarop verziekte, ongereguleerde economische processen echte innovatie verstikken, zoals elke parasiet het leven van zijn gastheer bedreigt:

One thing that I find extremely frustrating about many legal scholars' and economists' approach to patents is that they make two false assumptions. The first assumption is that transaction costs are acceptable, or can be made so with some modest reforms. The second assumption is that patent litigation is reasonably "precise"; i.e., if you don't infringe on something then you'll be able to build useful technology and bring it to market relatively unhindered. As my friend's story shows, both of these assumptions are laughably false. I mean, just black-is-white, up-is-down, slavery-is-freedom, we-have-always-been-at-war-with-Eastasia false.

The end result is that our patent system encourages "land grab" behavior which could practically serve as the dictionary definition of rent-seeking. The closest analogy is to a conquistador planting a flag on a random outcropping of rock at the tip of some peninsula, and then saying "I claim all this land for Spain", and then the entire Western hemisphere allegedly becomes the property of the Spanish crown. This is a theory of property that's light-years away from any Lockean notion of mixing your labor with the land or any Smithian notion of promoting economic efficiency. And yet it's the state of the law for software patents. Your business plan can literally be to build a half-assed implementation of some straightforward idea (or, in the case of Intellectual Ventures, don't build it at all), file a patent, and subsequently sue the pants off anybody who comes anywhere near the turf you've claimed. And if they do come near your turf, regardless of how much of their own sweat and blood they put into their independent invention, the legal system's going go off under them like a land mine.

Wednesday, November 11, 2009

FSF vraagt de 500 grootste NGO's over te stappen

De Free Software Foundation (FSF) heeft de volgende fase van haar "Windows 7 Sins" campagne op http://windows7sins.org ingeluid. De strijd tegen Microsoft en propriëtaire software wordt aangekaart in een schrijven aan 500 leiders van de meest invloedrijke niet-gouvernementele organisaties (NGO's ) in de wereld, en hen daarin te vragen om de over te schakelen naar vrijheid respecterende vrije software. Mét de vraag de bewustmaking van de ethische betekenis van computer gebruikersvrijheid te helpen bevorderen.

De brief waarschuwt deze "Windows 7 decision makers" over het "gebrek aan privacy, vrijheid en veiligheid" waaronder zij zullen lijden als zij overstappen op Windows 7. Het stelt de keus aan de orde waarvoor ze staan. De brief benoemt de belangrijke voordelen van vrije software door zeven voorname gebieden aan te geven waar de propriëtaire software zoals Windows de samenleving schade berokkent: invasie van privacy, vergiftiging van het onderwijs (alleen MS computerkennis wordt aangeleerd), het ketenen (lock in) van gebruikers gebruikers, het misbruik maken en ondergraven van de standaarden, als hefboom voor monopolistisch gedrag, handhaving van Digital Restrictions Management (DRM), en tenslotte de bedreiging van de veiligheid voor de gebruiker.

FSF-directeur Peter Brown zei: "De afhankelijkheid van organisaties die werkzaam zijn voor sociale verandering, van propriety software uitsluitend in bezit van en beheerst door Microsoft voert onze maatschappij in een tijdperk van digitale beperkingen, we worden hierdoor bedreigd en beperkt van onze vrijheden. Free software van de andere kant gaat juist over deze vrijheid, niet over de prijs, en het is ontworpen om u de mogelijkheid te geven om het (de code) te bestuderen en de software verbeteren al naargelang uw eigen behoeften. Vandaag, vragen we de leiders in de non-profit sector over te schakelen naar de Free Software. Lees meer..

Kortom wat de FSF zegt is dat de keuzes die de organisaties maken als computergebruikers niet los staan van de zaken waar zij voor strijden en daar integendeel nauw mee verweven zijn.

Hoe gewend we al geraakt zijn aan het beperken van onze digitale vrijheden maakt de auto-analogie duidelijk.

Monday, November 9, 2009

Hoe het beschermen van patenten tot grote maatschappelijke schade leidt

Het is niet toevallig dat er op dit moment grote belangstelling is voor de negatieve neveneffecten voor patenten en de overdadige bescherming van geestelijk eigendom. In RIP a Remix, een film die uitvoerig ingaat op de keerzijden van het beschermen van auteursrecht en geestelijk eigendom, wordt uitgelegd, dat de aanscherping van auteursrecht en patentering gezien moet worden als onderdeel van een internationale economische ontwikkeling. Waarin de VS zichzelf ziet als het brein die de mooie dingen bedenkt, die vervolgens in China worden geproduceerd en vervolgens over de gehele wereld vermarkt en gedistribueerd worden. Hoe meer waarde er uit het bedenken of research kan worden geput des te succesvoller zou deze internationale strategie tot zekerstelling van de Amerikaanse economische suprematie kunnen werken.

Mathijs Bouman schrijft een interessant artikel in de Groene van deze week
(overigens een zeer aanbevelenswaardig tijdschrift) over de patenttrollen die misbruik maken van de crisis door patenten van failliete firma's over te kopen en daarmee proberen bestaande bedrijven te chanteren.
Maar dat is slechts een actuele vorm van patentmisbruik: Met name in de Verenigde Staten, waar zo ongeveer ieder vaag idee patenteerbaar is, is de patentenoorlog uitgegroeid tot een effectieve bedrijfstactiek. In plaats van dat er wordt geconcurreerd om de gunst van de klant, vindt de strijd om marktaandeel plaats in de rechtszaal. Europese multinationals doen daar vrolijk aan mee.
Vorige week klaagde Nokia concurrent Apple aan, omdat de iPhone van Apple tien patenten van Nokia zou schenden. Het Israëlische softwarebedrijf Red Bend sleepte in dezelfde week Google voor de rechter omdat er in Google’s webbrowser Chrome gepatenteerde technologie zou worden gebruikt.
Hij concludeert :
In de meeste gevallen gaat het bij dit soort juridische gevechten niet om een oprechte strijd om de opbrengst van de eigen innovatie. Het patent is geen verdedigingsmiddel meer, maar een agressief aanvalswapen waarmee de tegenstander de weg naar de klant kan worden versperd. Daar was het natuurlijk nooit voor bedoeld. De bedoeling en de legitimiteit van het octrooirecht is om de noeste uitvinder de kans te geven om zijn investeringen terug te verdienen. Zonder bescherming tegen luie imitators heeft het voor hem geen zin zich jarenlang op te sluiten in het schuurtje. Zonder patenten is innovatie niet mogelijk. Dat was althans de theorie. De praktijk is vooral die van chanterende trollen en rijke multinationals die uitdagers het leven zuur maken.

En tot slot:
Onderzoekers van het Amerikaanse Phoenix Center rekenden onlangs uit wat het mislukte en misbruikte octrooirecht de economie kost. De rekening bedraagt ruim 25 miljard dollar per jaar aan juridische kosten en verdrongen zinvol onderzoek. Weggegooid geld dat we juist in crisistijd goed zouden kunnen gebruiken. Zodra de banken zijn gesaneerd en beleidsmakers hun handen vrij hebben, moet het octrooisysteem op de schop.

Het is belangrijk dat de free software licenties tot model wordt gekozen als alternatief op het patentsysteem en dat de diverse manieren waarop kennis zodanig tot marktgoed is verworden dat vrije verdere kennis-ontwikkeling ernstig belemmerd word, worden geanalyseerd en gewijzigd. De maatschappelijke schade van de sinds de negentiger jaren steeds verdergaander privatisering van het wetenschappelijke bedrijf is naar mijn idee enorm. De invloed van het bedrijfsleven op de universiteiten is zo groot als nooit tevoren en op vele terreinen zijn er geluiden dat aangaande de onafhankelijkheid van het wetenschappelijk onderzoek steeds meer vragen rijzen. Juist in de medische wereld neemt dat vaak dramatische vormen aan: manipulatie van onderzoek naar effectiviteit van medicijnen; het oprukken van twijfelachtige diagnoses en verdringing van menselijke zorg door de financiële belangen achter het massale voorschrijven van psychofarmaca. Laat dat nou net een van de weinige terreinen zijn waar de patenten wel een positieve rol spelen volgens Bouman.

Zie ook: http://www.kletskous.com/2009/11/11/microsoft-zegt-sudo-bake-me-a-patent-de-gebruiker-betaalt-wel dat een paar goede linken biedt om je verder in dit onderwerp te verdiepen.
Wat betreft softwarepatenten is dit dé site : http://en.swpat.org/wiki/Main_Page

Monday, November 2, 2009

Keith Curtis After the Software Wars

Keith Curtis werkte tien jaar voor Microsoft en omarmde daarna gefrustreerd Open Source en Linux en schreef er een interessant boek over wat volgens hem de perspectieven zijn van vrije software. En hoe ze naar zijn idee sterker zou kunnen worden. Zijn invalshoek is vooral vanuit de programmeurs kant en gaat dan ook onder andere over de technische ontwikkeling van de programmeertalen die gebruikt worden.
The key to faster technological progress is the more widespread use of free software. Free versus proprietary (or non-free) software is similar to the divide between science and alchemy. Before science, there was alchemy, where people guarded their ideas because they wanted to corner the market on the means to convert lead into gold."
Je kunt het hier downloaden
Een uitgeschreven interview met de maker hier.

Een gesproken interview hier .

Hij ziet een probleem in het feit dat er te weinig betaalde programmeurs aan de ontwikkeling van vrije software werken. Een fragment, waar in hij het belang van de kwantitatieve toename van het aantal gebruikers benoemt:
Metcalfe's law says that the value of a network is proportional to the square of the number of nodes. It has many implications. One of the most important is that Linux is not well supported by hardware and software vendors because there aren't as many Linux users. (Put another way, the square of the number of Windows users dwarfs the square of the number of Linux users.) This is a very difficult barrier.


Zijn visie op Windows 7 hier.
Een citaat:

"Some say that Microsoft is just a marketing company, but the fact that customers were unhappy with Vista proves that it is an engineering company, and when it does a bad job, people notice. If it were just about marketing, they wouldn't have any bad feedback, just as Procter & Gamble never gets any bad reviews of their toothpaste. Similarly, if they were only a marketing company, they wouldn't have made a Windows 7 House Party ad that is so easy to parody. (Warning, rated PG-13.) In fact, to slur Microsoft in this way is to misunderstand them. To pick one random fact, when I joined Microsoft in 1993, they had the same number of developers working on Word as Sun has working on all of OpenOffice today — 20.


Software is hard, and Microsoft has many thousands of smart and experienced developers. Its problem is this: Microsoft is greatly hampered by backward compatibility and old code. Having seen lots of codebases inside and outside Microsoft, I conclude that one of the best things the Macintosh and Linux have going for them is that Microsoft has so much baggage that it could be an airline.